‘Cadeaus? Ik weet niet eens wanneer ik jarig ben’

Inkomensgroep: rond twee euro per dag

Ahaman Murshid (25) houdt niet op met snijden. Terwijl hij aan het praten is, snijdt hij vliegensvlug grote hoeveelheden rode uien, okra en dan aardappels in stukken. De schillen gooit hij op de grond. ‘Om 13.00 uur moet alles klaar zijn’, legt hij uit. Dat is het moment waarop de plasticsorteerders komen lunchen.

Murshid heeft een klein straatstalletje in de sloppenwijk Dharavi in de Indiase stad Mumbai. Samen met zijn neven Shakil Khan (27) en Mohamad Firooz Alam (18) kookt hij puri (gefrituurde broodjes) en gerechten met dahl, rijst en groenten. Hun klanten zijn arbeiders die plastic op kleur sorteren voor recycling in kleine werkplaatsen in de sloppenwijk. Murshid en zijn neven maken lange dagen en slapen maar vier uur per nacht. Om vijf uur ’s ochtends staan ze op om groenten te snijden, rijst te koken en masalakruiden te maken voor de lunch. Als de laatste klant weg is, gaan ze naar de Dadarmarkt om groenten in te kopen. Daarna koken ze voor de shift van het avondeten rond negen uur ’s avonds en om één uur ’s nachts kunnen ze eindelijk slapen.

Het ‘restaurantje’ bestaat uit aan elkaar getimmerde planken waarachter de neven in grote pannen staan te koken. Hun klanten zitten op een ijzeren bankje, of staan recht, en eten met hun rechterhand gerechten van een stuk krant. Boven het restaurantje is een in elkaar geflanst afdakje. ‘Dit is tegelijkertijd ons huis, zie je dat niet?’, zegt Murshid met een brede lach, en hij wijst op een plankje waarop een spiegeltje, tandpasta, een telefoonoplader en doosjes met spulletjes liggen. Ernaast hangt een smoezelige handdoek te drogen en bungelen wat kledingstukken, verschoten plastic zakken en keukengerei. ”s Nachts leggen we deuren op de grond waarop we ons te slapen leggen met een laken en een kussen’, gebaart Murshid.

Gaat Murshid weleens uit? ‘Geen tijd voor’, zegt hij. ‘Heel af en toe gaan we naar een Bollywoodfilm kijken, als er een festival is en de arbeiders een dag vrij hebben.’ De meeste mensen in Dharavi hebben de bekende film Slumdog Millionaire gezien, maar Murshid niet. ‘In het echt is het heel anders hoor!’, merkt hij op.

Stroom en water tappen de neven tegen betaling af van het sorteerwinkeltje om de hoek. Ze delen met zijn drieën een mobiele telefoon, een oud Chinees model dat ze hebben gekocht voor 1200 roepie. ‘Dat is nodig voor onze business,’ zegt hij, ‘maar we zorgen er wel voor dat mensen óns bellen!’ Dat gebeurt volgens het systeem van terugbellen naar gemiste oproepen.

De neven betalen geen huur voor het stukje straat waar ze hun business hebben opgezet. Het geld dat overblijft nadat ze van het verdiende geld nieuwe groenten hebben gekocht, gebruiken ze voor zichzelf. Eerst kopen ze toiletartikelen als tandpasta en zeep, daarna Bidi-sigaretten, bundeltjes met tien sigaretten waar ze twee dagen mee doen, en elke dag de krant voor een paar roepie. Eén keer per jaar gaan ze terug naar hun dorp Kisan in de provincie Bihar, voor een bruiloft of een begrafenis. Als huwelijkscadeau geven ze dan geld in een enveloppe of een mooi stuk stof dat zo’n 200 à 500 roepie kost. Aan verjaardagscadeautjes doen ze niet mee: ‘Ik weet niet eens wanneer ik jarig ben!’

Als ze ziek zijn, kopen de neven op goed geluk medicijnen bij de apotheek. Ze gaan liever niet naar de sloppendokter voor een consult, want dat kost zo’n 250 roepie. Als iemand ernstig ziek wordt, gaat die persoon terug naar het dorp: ‘Daar is altijd iemand die voor ze kan zorgen.’ Naar het overheidsziekenhuis, waar ze tegen gereduceerd tarief terechtkunnen, gaan ze niet: ‘Dat is te ver weg en er staan altijd enorme rijen.’

Murshid werkt nu negen maanden in Dharavi. Elke maand stuurt hij zo’n 2000 tot 5000 roepie, afhankelijk van hoeveel er overblijft, naar het dorp waar zijn familie woont. Wat is zijn droom? ‘Een huis bouwen in het dorp, dan het huwelijk van mijn zus betalen en ten slotte zelf trouwen. Maar eerst een groter en beter restaurant!’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content