Protestliederen zijn niet passé. De Munt organiseert met Songs Not Bombs een masterclass songschrijven van Zap Mama en An Pierlé. ‘Je mag het genie van Lennon niet onderschatten. ‘

Al twintig jaar is Marie Daulne een icoon in de talen, genres en continenten overschrijdende uithoek van de platenwinkel. Met Zap Mama kan ze de nodige internationale brevetten voorleggen. Een status die de Belgisch-Congolese deze zomer nog eens in de verf zette tijdens Pukkelpop, waar ze op het podium stond met Atomic Bomb! The Music of William Onyeabor, de allstarband die hulde brengt aan de obscure afrofunkmeester Onyeabor.

Na lang in New York gewoond te hebben, ben je opnieuw thuis in Brussel?

MARIE DAULNE: Ik ben nooit écht weggegaan. Al die jaren pendelde ik regelmatig tussen New York en Brussel, om mijn zoon zo veel mogelijk te bezoeken. Ik behield een appartement in Sint-Gillis, en daar woon ik nu opnieuw voltijds. De precieze reden is privé, maar laat ik het erop houden dat de wet het me dicteert. Ik wil mijn kind blijven zien, snap je?

Binnenkort organiseert De Munt in Brussel Songs Not Bombs, een wedstrijd rond protestsongs. ‘Een reflectie op vrede.’ De winnaars krijgen een masterclass van jou en An Pierlé.

DAULNE: En je wilt weten wat ik die mensen bij te brengen heb?

Ik wil vooral weten of protestsongs anno 2014 nog betekenis hebben? Imagine van John Lennon is een tijdloze song, maar zou vandaag nooit dezelfde impact hebben als 43 jaar geleden.

DAULNE: Daar heb je ergens gelijk in, maar je kunt nog veel verder teruggaan in de tijd. Wanneer je leest wat filosofen enkele eeuwen geleden schreven, stel je vast dat de mens nog steeds worstelt met dezelfde vraagstukken, dezelfde pijn en dezelfde problemen. De tijden zijn natuurlijk veranderd, en je moet een song als Imagine ook zien in het grotere geheel van de hippiecultuur waarvan Lennon deel uitmaakte. De wereld was toen een naïevere plek, nog niet zo afgestompt door de gruwel van oorlog als vandaag. Toch mag je het genie van Lennon niet onderschatten: ‘You may say I’m a dreamer, but I’m not the only one.‘ Simpele woorden die zo veel zeggen en die elke mens kan plaatsen.

Naiëf, is dat ook het woord voor mensen die geloven dat muziek vandaag nog een verschil kan maken?

DAULNE: Is het naiëf van jou, als muziekjournalist, om mij hierover te interviewen? (glimlacht) We hebben elk onze kleine impact, en vele kleintjes maken één grote. Elke bijdrage aan de vrede is een goede bijdrage. Kijk, het staat iedere songschrijver natuurlijk vrij om het miljardste liefdesliedje te bedenken. Boy-meets-girl, dát is pas naiëf! Dus waarom je talent niet investeren in iets met inhoud? Protestsongs hoeven ook niet letterlijk over oorlog te gaan, ze kunnen evengoed over het klimaat, de vluchtelingenproblematiek of de economie gaan. Over verschillende vormen van geweld, dat vandaag alomtegenwoordig is.

Hoe begin ik daaraan?

DAULNE: (lacht) Dat bewaar ik voor de masterclass! Ik hoop dat er zich veel en veel verscheidene artiesten inschrijven voor de wedstrijd. Talent kun je niet aanleren, dat staat vast, maar zoals Prince tegen me zei, toen hij in Brussel was: ‘Mijn talent bestaat er vooral in om de juiste dingen op het juiste moment uit de lucht te plukken.’

Excuseer? Je had Prince op bezoek in Sint-Gillis?

DAULNE: Was het maar waar! Het zit zo: toen hij moest optreden in het Sportpaleis, kreeg ik een telefoontje van zijn bassiste Ida Nielsen. Of ik geen club wist in Brussel die Prince kon afhuren. (lacht) Uiteindelijk kwamen we terecht in Jeux d’Hiver, een privéclub in het Ter Kamerenbos. Enkel Prince, zijn muzikanten en ik. We hebben er lang gepraat, over muziek en over songs schrijven.

Welke tips heb je hem gegeven?

DAULNE: Als er één persoon is die je niets kunt bijleren over muziek maken, is het Prince wel. Hij zei precies hetzelfde als Jacques Brel lang geleden: dat zijn grootste talent het aanvoelen van kleine dingen is. Gewaarwording. Uiteindelijk is inspiratie iets wat zich buiten jezelf afspeelt. Je moet ze gewoon zien te vangen.

Inschrijven voor Songs Not Bombs kan nog tot 30 september. (www.demunt.be)

DOOR JONAS BOEL

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content