De Vlaamse raad is niet gelukkig met zijn naam. Ook het Vlaams Blok mag meehelpen om hem te veranderen.

Het Sint-Michielsakkoord heeft voor de senaat een biezondere taak als ?reflektiekamer” gereserveerd. De Hoge Vergadering buigt zich sindsdien niet meer over de punten en komma’s van het al te triviale bestuurswerk. Voor dat klusjeswerk heeft zij personeel : de leden van de kamer en van de gewest- en gemeenschapsraden. De senaat buigt zich voortaan, als was hij een heuse akademie, over de serieuze problemen van hoger staatsbelang, de grote maatschappelijke debatten, de visies op lange termijn. En zie, vorige week heeft de senaat meteen al de grondwet veranderd.

De senatoren reflekteerden over de grondwetsartikels 66 en 71 die bepalen dat kamerleden en senatoren ?vrij verkeer op alle verkeerswegen door de Staat geëxploiteerd of in concessie gegeven” krijgen. Het betekent konkreet dat de federale parlementsleden gratis met trein, tram en bus mogen rijden. Door de grondwetswijziging wordt dit privilege uitgebreid tot de leden van de vijf gewest- en gemeenschapsraden. Bovendien schrapten de senatoren het woord ?Staat” en vervingen ze het door ?openbare overheden”, omdat het sinds enkele jaren de gewesten zijn die trams en bussen (zoals die van De Lijn) doen rijden. Alleman bediend ? (Met een beetje geluk krijgen ze ook hun Blankenbergse parkeerboetes terugbetaald.)

Vanuit de Vlaamse raad is deze grondwetswijziging met argusogen gevolgd. Niet alleen omdat de leden ervan zo’n gratis abonnement op het openbaar vervoer best zagen zitten, maar ook om een heel andere reden. Het is een wat ingewikkelde zaak. In een kommissie van de raad was een voorstel van resolutie aan de orde, waarmee de raad zijn eigen naam wil veranderen. ?Raad” klinkt tenslotte een beetje adviesorgaan-achtig en dat kan een eigenstandig lichaam dat zichzelf serieus neemt natuurlijk niet hebben. Het wil voortaan ?parlement” worden genoemd. En waarom niet ? De Vlaamse executieve heeft zichzelf toch al herdoopt tot ?Vlaamse regering”, zoals de voorzitter daarvan er ook voor gezorgd heeft dat hij als ?minister-president” door het leven kan gaan. Ergo : Vlaams parlement.

VLD-raadslid Karel de Gucht had daartoe vorig jaar al een voorstel van resolutie ingediend. De verzamelde Vlaamse would-be-parlementsleden vonden dit een biezonder interessant voorstel en wilden er de expressie van een kollektief verlangen van maken. Dus trok het bureau van de Vlaamse raad het initiatief naar zich toe, zodat het voorstel van resolutie in zijn nieuwe hoedanigheid werd ondertekend door álle fraktieleiders in de raad.

Alle, dus ook door Vlaams Blokker Filip De Winter, die daar nu samen met onder anderen Jos Geysels (Agalev) en Gilbert Bossuyt (SP) onder die resolutie staat te blinken. Zo komen strange bedfellows tussen dezelfde lakens terecht. Bossuyt maakte onlangs nochtans groot bezwaar tegen de deelname van het Vlaams Blok aan het informele overleg dat de Westvlaamse parlementsleden geregeld organizeren om regionale dossiers voor te bereiden. Organizator Marc Olivier (CVP) wou het Blok erbij, Bossuyt vond dat dit, in naam van het cordon sanitaire, niet kon. (Agalev heeft geen Vlaamse raadsleden in deze provincie, maar steunde de SP.)

Het cordon-principe van geen tel meer zijnde, werd het voorstel van resolutie vorige week in kommissie door de Vlaamse raad zonder problemen goedgekeurd. De stemming in voltallige zitting volgt normaal vandaag, woensdag. Maar daarmee is de kwestie van de naam nog altijd niet van de baan. De Vlaamse wetgevende (eigenlijk : ?dekreetgevende”) instelling mag zichzelf zoveel ?Vlaams parlement” noemen als ze wil, in de grondwet blijft de benaming ?Vlaamse raad” staan. Dat is een beetje verwarrend allemaal, vooral voor de modale burger die het met de nieuwe instellingen zo al niet makkelijk heeft.

Als de Vlaamse raad definitief een parlement wil zijn, moet hij daarvoor de grondwet veranderen en daar heeft hij niets aan te zeggen. En tot overmaat van ramp is het grondwetsartikel dat de raden instelt, niet eens voor herziening vatbaar. Maar geen nood, er zit in de grondwet een soort zoek-en-vervang-toets ingebouwd, artikel 198 : als in één artikel van de grondwet de naam van ?raad” in ?parlement” wordt veranderd, geldt dat voor de gehele tekst, ook in de artikelen die niet voor herziening vatbaar zijn.

Toen de senaat de grondwet wijzigde om ook de raadsleden gratis openbaar vervoer te bezorgen, moest ze ook uitdrukkelijk melding maken van de raden. Dat was dus een gedroomde kans om het in dat artikel meteen over het ?Vlaams parlement” te hebben, waardoor deze naam meteen voor de gehele grondwet zou gelden, voorgoed. De senaat liet deze kans evenwel voorbijgaan. Nochtans vaardigen de raden enkele van hun leden naar de senaat af, die een dergelijk initiatief hadden kunnen nemen. De Vlaamse-raadsvoorzitter Norbert de Batselier (SP) vond het beter om hen de kwestie maar niet te laten aankaarten misschien was er in de senaat gewoon geen meerderheid voor. Maar geen nood, binnenkort moet nog wel eens een grondwetsartikel worden gewijzigd, waarin de raden worden genoemd. Dan zal het Vlaams parlement eens besturen, zie.

Marc Reynebeau

Forges de Clabecq (Foto : Patrick de Spiegelaere)