Groot nieuws uit de foorkramerswereld: een forain uit Beveren-Waas koopt het iconische Rad van Parijs voor 3,5 miljoen euro. Het verhaal van een jongen en zijn rad: ‘Het is niet zomaar een kermisrad met allemaal lichtjes.’
Een jongensdroom was het niet, zegt René Bufkens. Hoewel, misschien toch wel een beetje. Vijf jaar geleden hoorde hij dat ze het grootste rad van Europa aan het bouwen waren in Parijs: 55 meter hoog. Hij trok meteen met zijn kroost naar de Place de la Concorde. ‘Het was onbeschrijfelijk’, zegt hij. ‘Toen ik op dat rad zat, voelde ik me weer een kleine jongen die aan het dromen was. Ooit moest en zou ik dat hebben. Alleen, hoe koop je dat?’
René Bufkens is 32, lid van een vooraanstaand foorkramersgeslacht, eigenaar van de wildwaterbaan Colorado en de Wild Mouse, en vooral een man die nooit compromissen sluit met zijn dromen. ‘Onlangs vertelde een kennis me: “Dat rad van Parijs, waar jij zo zot van bent, staat te koop.” Ze zouden een nieuw bouwen, voor het EK Voetbal van 2016. Bufkens ging met de bank praten: 3,5 miljoen euro, het was niet niets. Maar hij kreeg zijn lening en zijn droom.
Waregem Koerse
Bufkens kocht niet alleen een stuk van de Parijse skyline, maar ook een stuk erfgoed. Parijs heeft altijd iets gehad met raderen. Al op de mythische wereldtentoonstelling van 1900 stond er een, toen het hoogste wiel ter wereld. Honderd jaar later had de Franse president Jacques Chirac een aparte cabine in de millennium- versie: met lederen zetels en een minibar. Om in stijl van de grond te gaan, wellicht. Maar het rad figureert ook trouw bij de aankomst van de Tour de France. En in talloze films.
Het Rad van Bufkens blijft nog één Tour staan en daarna verhuist het naar hier. De foorkramer uit Beveren gaat er zijn Ronde van België mee rijden, langs alle grote steden. Als eerste stop denkt hij aan Waregem Koerse. Een eerbetoon aan zijn grootmoeder die daar woont, de vrouw wier autoscooters hij ooit overnam. Maar ook zijn collega-foorkramers hebben beloofd dat ze komen kijken. ‘Ze willen het ook zien, natuurlijk. “Je moet ermee op de kermis komen staan”, zeggen ze. Dat ga ik niet doen. Het is geen kermisrad met allemaal lichtjes, meer een toeristische attractie. Iets wat op zich staat.’
En wat blijft. Het Roue de Paris is wit en Bufkens gaat het zeker niet schilderen. Het moet een beetje Parijs blijven. ‘Daarom verander ik ook de naam niet. Het is een mooie naam, een naam die doet dromen. Sommige mensen kunnen het zich niet permitteren om naar Parijs te gaan. Wel, ik breng de lichtstad een beetje naar hier. Alleen de Eiffeltoren, die kan ik dus niet beloven.
DOOR STIJN TORMANS
