Koen Meulenaere
Koen Meulenaere Van 1991 tot 2012 de satiricus van Knack

Wie nooit tussen twee en half drie ’s nachts een interview heeft gevolgd van Lou De Clerck met staatssekretaris voor Ontwikkelingssamenwerking Reginald Moreels, die heeft niet geleefd.

Zelf hebben wij enkele weken geleden in Het uur van de waarheid die opwindende ervaring ondergaan. Het ging over de vraag hoe het Afrika-beleid van de Belgische regering georiënteerd diende te worden. Met zo een prangend onderwerp en twee zo bevlogen sprekers als De Clerck en Moreels is gevaar voor verslapte aandacht, ook in het holst van de nacht, onbestaande.

Datzelfde moet ook Paul Goossens bedacht hebben, want prompt nodigde hij de staatssekretaris uit voor zijn eigen CVP-programma Tegenspraak, een uitzending waaraan wij met de beste wil van de wereld niet kunnen weerstaan. Zeker niet als onze nieuwsgierigheid geprikkeld wordt door een uitgekiende reklamestrategie, zo typisch voor de Tweekerkenstraat. Zoals vorige maand, toen wij in de krant lazen : “Vanavond in Tegenspraak : Paul Goossens praat met CVP-jongeren. ” ’s Avonds zaten wij op hete kolen te wachten, en wie zat er naast Goossens in de studio ? Leo Tindemans ! Die niet naliet om twee andere jong-CVP’ers op te jutten tegen premier Dehaene. En dat de ideeën in het jongerenpamflet “Onze eeuw in zicht” volkomen overeenstemden met wat hij zelf altijd had verkondigd.

De enige die niet tevreden was met dat gesprek was de immer rusteloze CVP-voorzitter Johan Van Hecke, wiens strategie erin bestaat om zo weinig mogelijk CVP’ers aan het woord te laten in de eigen tv-show. Vier Vermeire, Coens, Tindemans en Goossens tegelijkertijd was wel wat te veel van het kwade. Partijspreekbuys Willy Buys werd naar Oosterzele ontboden en kreeg zwaar onder zijn voeten voor de samenstelling van het gesprekspanel. Hij werd aangemaand in het vervolg enige terughoudendheid in acht te nemen.

En dus zaten de volgende keer in de sofa’s : Reginald Moreels, evenveel CVP’er als u of ik ; Erik De Rycke, neo-socialist in een Porsche ; Jef Matton, professor aan de Gentse universiteit en dus zeker geen aanhanger van de kristelijke levenswijze ; en Paul Goossens, de enige van de vier die ooit kontakt had gehad met de katolieke leer en instellingen. Het zou ook hier gaan over het Afrika-beleid van de Belgische regering, want enige synergie tussen Het uur en Tegenspraak is uiteraard niet uit te sluiten.

Goossens begon zo : “In de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes, welkom bij Tegenspraak. Vooraleer we met het ernstige debat over Afrika beginnen, eerst even wat humor met de mening van NCOS-voorzitter Luc Dhoore en EVP-voorzitter Wilfried Martens. Niet dat hun opinie er ook maar iets toe doet, maar het dekreet bepaalt dat er ook een paar CVP-stemmen in de uitzendingen door derden moeten zitten. Dat is niet prettig voor u, dat is niet prettig voor ons, maar het is nu eenmaal zo. Het filmpje duurt vier minuten. De gelegenheid om een biertje te gaan halen of een plaspauze in te lassen. Als de poes buiten of binnen moet, doe het dan nu. Wij zien mekaar terug na deze onzin. Tot over vier minuten. “

Wat volgde waren inderdaad Luc Dhoore en Wilfried Martens met een uitleg die even schimmig was als een schuitje dat in ’t duister de Theems afglijdt op een mistige avond in Londen. Vervolgens ontspon zich een veel vinniger diskussie in de studio, waarbij de gesprekspartners spontaan in twee kampen uiteenvielen. De onverstaanbaar pratende Matton en Goossens aan de ene kant. En aan de andere kant Moreels en De Rycke die, zo Goossens niet als buffer tussen hen in had gezeten, elkaar zeker omarmd en geaaid zouden hebben. De Eriks dit en dat, en de Reginalds hier en ginder, vlogen heen en weer over het scherm. Tot Goossens er op een gegeven moment genoeg van had en kwaad uitriep : “Is dat hier nu gedaan met die flikflooierij onder u beiden. ’t Is potdekke nog erger dan Dehaene en Tobback. En dat gaat zich dan tegen homohuwelijken uitspreken. “

GOOSSENS ZET BOOS zijn bril recht, twijfelt even of hij nog wel verder zal gaan met het programma, maar keert zich uiteindelijk met een woedende blik naar De Rycke : “Wat verbijsterend is in heel deze kwestie, is de Zaïre-trip van CVP-voorzitter Van Hecke, en vooral zijn verklaringen daar. Het is toch hallucinant dat men zo een clown in het openbaar stellingen laat innemen. “

De Rycke protesteert en neemt de verdediging op van “onze voorzitter”, daarbij vergetend dat dat voor hem eigenlijk Louis Tobback is. Goossens krijgt het op de heupen. “Ge hebt toch, naar ik hopen mag, begrepen dat ze u het Afrikabeleid afgenomen hebben ? Of hebt ge niet gezien dat Ontwikkelingssamenwerking nu onder de premier valt, terwijl in uw tijd Willy Claes over elke frank zijn zeg moest hebben ? “

De Rycke, na lang oefenen met spiegel en bandopnemer steeds beter in het imiteren van zijn beroemde voorganger, acht zijn moment gekomen, schraapt de keel en zegt : “Ik ontveins u niet dat ik het foendamenteel oneens ben met de manier volgens dewelke gij de negociëring van dit dossier voorstelt. Je vais ne pas le accord. En ik weet zeker dat Reginald voor wie ik een groot respekt heb als mens, als vader en als politicus het met mij eens is. “

Een verbouwereerde Goossens heeft moeite om niet uit zijn stoel te vallen en ziet tot zijn verbazing dat Matton ook nog in de studio zit. “Jef, zegt gij eens iets, ” drijft hij de professor in het nauw.

De geleerde, die lekker achterover in de zetel lag, komt met tegenzin overeind en legt uit dat volgens de meest recente cijfers de inflatie in Zaïre gezakt zou zijn tot 36 procent. Terwijl ze enkele maanden geleden nog 750 procent bedroeg. “Wat is daar gebeurd, wat is de verklaring ? ” stelt hij een vraag waarop vermoedelijk geen enkele kijker kan antwoorden, en de gasten in de studio nog veel minder.

Er valt een pijnlijke stilte en Goossens beseft dat hij moet ingrijpen. “Vermoedelijk hebben ze daar hun eigen Fons Verplaetse die de cijfers vervalst, ” zeilt hij om de delikate kwestie heen. Daarna is het tijd om konklusies te formuleren en afscheid te nemen. Goossens trekt zijn das recht en kijkt indringend onze kamer binnen. “Als er mij in dit debat één ding duidelijk is geworden, ” spreekt hij met een vermoeid kuchje, “dan is het wel dat het Zaïre-standpunt van de CVP kant noch wal raakt. Dank voor uw aandacht, en tot donderdag op VT4. Ik geef nu graag het woord aan Sabine Hagedoren met het weerbericht. Als ’t weer zo stralend was als zij moesten we ’s morgens niet krabben. Ludit in humanis divina potentia rebus. Doej. “

Koen Meulenaere

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content