Peter Mertens (PVDA): ‘Ik ben niet geboren om mijn ogen te sluiten’

Knack.be stelde een Schaduwparlement samen, waarmee u elke dag van de week een afspraak hebt. Op maandag: Peter Mertens (PVDA).

Peter Mertens is de voorzitter van PVDA en gemeenteraadslid in Antwerpen. Voor de verkiezingen van 25 mei trok hij de Kamerlijst in Antwerpen, maar de partij geraakte niet over de kiesdrempel.

Hoe ziet uw toekomst eruit?

‘Dit jaar wordt een druk jaar met alle brede acties die op til staan tegen de besparingen op federaal, Vlaams, Waals en Brussels niveau. Het is een bijzonder intensieve periode, van een bloeiende democratie van onderuit. In juni 2015 worden opnieuw voorzittersverkiezingen gehouden, op ons congres. Ik bekijk nog of ik mezelf opnieuw kandidaat wil stellen. Mijn passie blijft schrijven, en ik werk ondertussen stukje bij beetje door aan de opvolger van Hoe Durven Ze?, die eind volgend jaar zou moeten uitkomen.’

Heeft de politiek u al gelukkig gemaakt?

‘Ik ben niet geboren om mijn ogen te sluiten of om stil te zitten. Ik heb de gedrevenheid in mij om samen te werken, mensen in beweging te trekken, interactie en discussie los te weken, op te komen tegen onrecht. Ik heb veel geleerd van mijn engagement, en ik heb ontzettend interessante mensen leren kennen uit alle milieus, in ons land maar ook ver daarbuiten. Daar ben ik erg dankbaar voor. Tegelijkertijd geeft dat ook verantwoordelijkheid, waarmee je moet leren omspringen. Zeker als je ingaat tegen een aantal gevestigde waarden en wereldbeelden moet je er rekening mee houden dat het politiek bedrijf niet altijd proper wordt gespeeld.’

Wat zijn de uitdagingen voor de nieuwe Vlaamse en federale regering?

‘De uitdagingen zijn enorm. In heel Europa staan we op de rand van een derde recessie sinds 2008. Het is duidelijk dat het besparingsbeleid zoals we het nu kennen niet werkt. Er is echter die voortstuwende kracht van de routine die de besparingen bijna tot religie verheffen en met de vingerknip alle andere pistes onmogelijk verklaren. De uitdaging voor de komende jaren bestaat erin om dat te doorbreken, en om een investeringspolitiek uit te werken als antwoord op de crisis. Investeringen die kunnen zorgen voor democratische, sociale, ecologische en industriële vernieuwing.’