Huub Broers (N-VA): ‘Iets kunnen doen voor de mensen was mijn eeuwige drijfveer’

Huub Broers (N-VA) © BELGA

Jan Herregods

23-10-2014, 04:43 Bijgewerkt op: 20-01-2021, 18:42

Knack.be stelde een Schaduwparlement samen, waarmee u elke dag van de week een afspraak hebt. Op donderdag: Huub Broers (N-VA).

Wat is het Schaduwparlement van Knack.be?

Huub Broers is burgemeester van Voeren. Hij duwde bij de verkiezingen van 25 mei de Kamerlijst van N-VA in Limburg. Daar haalde meer dan 36.000 voorkeurstemmen maar werd niet verkozen. Hij maakte ook kans om gecoöpteerd senator te worden, maar besloot uiteindelijk om zijn eigen kandidatuur niet te verdedigen.

Hoe ziet uw toekomst eruit?

‘Over mijn toekomst maak ik mij op bijna 63 jaar geen illusies en doe ook geen voorstellen. Wat komt, komt. Ik blijf mogelijk nog een tijdje burgemeester, ook al ligt mijn vermoedelijk pensioen hoger dan mijn wedde. Maar daar draaide het nooit om. Iets kunnen doen voor de mensen was mijn eeuwige drijfveer. En soms mijn mond eens openzetten om te zeggen wat ik ervan denk. Daar ben ik al meer dan tevreden mee.’

Heeft de politiek u al gelukkig gemaakt?

‘Gelukkig is een verkeerd woord. Of het mij voldoening gaf? Dat varieerde. Ik zit 32 jaar in de gemeenteraad waarvan 6 jaar als raadslid, 12 jaar als schepen en 14 jaar als burgemeester. Ik denk altijd aan Bram Vermeulen die een steen legde in een rivier op aarde. Dat is ook zo met wat je “presteert” in de politiek. Je moet je daar bewust van zijn en zeker als burgemeester. Ik heb ook nog de kans gekregen om gedurende 5 jaren provincieraadslid te zijn en 4 jaren senator. Wie kan dat allemaal zeggen wanneer hij uit een van de kleinste gemeenten van Vlaanderen komt. Tel ik dat samen, dan kan ik niet anders dan concluderen dat ik voldoening had aan wat ik deed en dus aan de politiek.’

Wat zijn de uitdagingen van de nieuwe Vlaamse en federale regering?

‘Stabiliteit, een financieel evenwicht en op termijn een natuurlijke overdracht van nog meer bevoegdheden naar Gewesten en Gemeenschappen. Ik ben ervan overtuigd dat wij gemakkelijker en beter naar evenwichten kunnen zoeken tussen de gemeenschappen als we apart werken en samen doen wat we graag samen doen.’