Heeft iedereen ‘Mode dit is Belgisch’ gelezen ? Op de Knackredactie worden die dubbeldikke nummers van onze Weekendvriendinnen met meer dan gewone aandacht onder de loep genomen. Wij tellen de bladzijden, wegen het verbruikte papier, schatten de vergoedingen die aan redactrices en fotografen moeten worden uitgekeerd, en trekken het geheel zorgvuldig af van de hoeveelheid reclame, die wij met naar wellust neigend plezier vermenigvuldigen met de gangbare tarieven. Deze ingewikkelde procedure geeft ons een eerste indicatie over de omvang van onze eindejaarspremie.
Met sommige van die speciale Weekends sla je een middelzware os buiten westen. Ongelooflijk wat daar allemaal in staat. En vooral wie. Marc Reynebeau, wij kunnen het niet schrijven zonder in lachen uit te barsten, is er ooit in uitgeroepen tot de meest sexy man van Vlaanderen. Wat ons ertoe noopt uw aandacht te vestigen op een advertentie in De Standaard van vorige week maandag. Het stond in de rubriek ‘Relaties, vriendschappen en gezelschappen’ :
‘Jonge Man, 30, type Marc Reynebeau maar nt zo lelijk, zkt leuke vriendin 22-35, zachtaardig in oordeel over mensen en dingen. Ben nogal sportief, sauna, lezen, reizen, schrijven, pint. centrum Brussel. SBB 26920.’
Wat dacht u daarvan ? Authentiek. Het was onze chef-Wetstraat die het als eerste had gezien en er, verantwoordelijk als hij is voor het fysieke en psychische wel en wee van zijn redacteurs, niet mee kon lachen. Keek ons één na één dreigend in de ogen : ‘Wie van jullie heeft deze misplaatste annonce geplaatst ?’
Niemand maakte zich als dader bekend, maar de beschuldigende blikken werden heen en weer gestuurd. Economie merkte op dat cultuur al enkele dagen blijk gaf van een vrolijk humeur, dat door geen van zijn reportages te verklaren viel. Volgens buitenland deed de gehanteerde stijl denken aan artikels over Europa. Een belediging die Paul Goossens niet over zijn kant liet gaan. Om kort te gaan, binnen de vijf tellen vielen er als naar gewoonte klappen. Onze chef-Wetstraat maakte een einde aan de herrie door de VUM te bellen, en zo kwam aan het licht dat Reynebeau de advertentie zelf had gezet.
Van Cauwelaert was woedend, greep onze chef-boeken bij de kraag, en snauwde hem toe : ‘Sportief, gij ? En als dat meiske zachtaardig is in haar oordeel over mensen en dingen, vreest ge dan niet dat haar goedmoedige karakter grondig zal worden verstoord indien ze met u optrekt ? Wat bedoelt ge trouwens met pint punt centrum Brussel ?’
Reynebeau weigerde te antwoorden, en trok zich mokkend aan zijn bureau terug. De enige die op zijn zoekertje reageerde, was Koen Crucke. Wij dachten op televisie alles al te hebben gezien, maar vorige woensdag kwam er in ‘Man bijt hond’ een dimensie bij. Ze houden daar soms een blind date, waarbij twee BV’s onverwacht met elkaar geconfronteerd worden, en daarna samen een uur vol zeveren. Dit wordt ook uitgezonden. Toen Reynebeau achter zijn schutting vandaan kwam, stond hij tot zijn afgrijzen oog in oog met mijnheer Spaghetti. Welnu, de geveinsde hartelijkheid waarmee onze chef-boeken ‘Ha, mijnheer Crucke !’ riep, heeft het medium televisie weer een stap dichter bij de totale ontaarding gebracht. Al evenveel verbouwereerdheid lazen wij af van het gelaat van Koen Crucke : ‘Wienesdadde ?’ Na afloop van het gesprek pakte Reynebeau zijn koffers, en vertrok op retraite naar Little Chute in Wisconsin, waar de Amerikaanse tak van de Reynebeaus huist. Later meer hierover.
Keren we terug naar ‘Mode dit is Belgisch’. Het was opnieuw onze chef-Wetstraat die het opmerkte : ‘Hier zie, de Janssens godverdekke.’ En inderdaad, de voorzitter van de SP bleek een van de modellen in de modespecial te zijn. Gekleed in dat ellendige witte T-shirtje, dat blijkbaar verplicht uniform is bij groen-links, en waar Jos Geysels elke maand een proper hemd over aantrekt. Het heet ‘Simple d’Anvers’, zo vernamen wij uit het bijschrift. Zelden heeft een T-shirt zo trefzeker zijn drager omschreven.
Eén bladzijde verder zat Patricia Ceysens in al haar verrukkelijkheden te pronken. In een weinig verhullend en veel belovend jasje met gouden borduursels van Byblos. Dit bovenop een rok met split van Genny ! Dat mijnheerke Louis zich in het gezelschap van Patricia niet altijd kan beheersen, kunnen wij best begrijpen. En dat zal er de komende maanden niet op verbeteren. U weet dat Patricia op 8 oktober verkozen wil worden tot de eerste vrouwelijke burgemeester van Leuven, de eerste liberaal sinds Vital Decoster. U weet ook dat wij haar daarbij steunen. Bij de vorige verkiezingen van 13 juni, leverde dat 24.063 stemmen en een zetel in het Vlaams parlement op. In oktober mikken we resoluut op het stadhuis. Patricia zelf blijft voorzichtig, maar weet bij deze dat ze zich klaar moet houden. Want wij gaan een van de komende weken in Knack de grote middelen inzetten.
Onze chef-Wetstraat is namelijk iets te weten gekomen over mijnheerke Louis. Wij hadden het al lang geschreven, maar u kent onze chef-Wetstraat : een echte Pietje Precies, hij is een en ander een laatste keer aan het natrekken. En dus vragen we een beetje geduld, maar dan zal het erop zijn. We mogen niets verklappen, maar wij zijn omvergevallen van verbazing. Zulke bedriegers. De woorden ‘helikopter’ en ‘steunkaart’ zullen in het artikel een prominente rol opeisen. Dat wie nog iets wil vertellen aan mijnheerke Louis zich haaste, of het zal tijdens de bezoekuren moeten gebeuren.
In plaats van Claudia Schiffer te spelen, zou die Janssens dus beter wat orde scheppen in zijn partij. Als de SP binnenkort de volle honderd miljoen aan Agusta- en Dassaultboetes moet betalen, zal hij niet eens meer zes miljoen in kas hebben voor zijn eigen salaris.
Patricia Ceysens hoeft zich geen zorgen te maken. Op 8 oktober heeft ze in het SP-kamp enkel af te rekenen met Daniel Buyle, wat geen probleem kan zijn. Het enige andere ongemak is Devlies, en wat daarmee gebeurd is, laat zich raden. Splitrok van Genny.
Koen Meulenaere
