Rik Van Cauwelaert: ‘Als het zou kunnen, zou ik het duel opnieuw invoeren’

Rik Van Cauwelaert is commentator bij De Tijd en was daarvoor directeur van Knack. Maar hoe is hij als mens? Om deze twintig vragen te beantwoorden, had Van Cauwelaert 10 minuten en 53 seconden nodig

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

De beelden uit Libië van zwarte Afrikanen die daar als slaven worden verkocht. Hadden wij dat land niet met democratie gebombardeerd?

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Als het zou kunnen, zou ik het duel opnieuw invoeren. Zodat mensen weer wat beleefder tegen elkaar zouden worden.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat ik mijn kinderen heb grootgebracht, en wel zonder dat ze daar een vadercomplex aan hebben overgehouden. Stel u voor dat ze daar anders later boeken over waren gaan schrijven. (lacht)

Wat is uw grootste mislukking?

Eigenlijk nog altijd wat mijn pianoleraar me vroeger voorspeld heeft: dat ik nooit de boogiewoogie zou kunnen spelen.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren? Wanneer? Waarnaartoe?

Elke week. Een tijdje geleden zag ik op Arte een documentaire over een eiland voor Bretagne. Ik zocht meteen op hoe ik daar kon raken. Maar nu is het alweer iets anders: Patagonië zegt me ook wel wat.

Aan welk voorwerp bent u het meeste gehecht?

Mijn bibliotheek. Elke ochtend ben ik blij dat die er staat voor mij.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

‘Als je begint met de netheid rondom je in stand te houden, is dat al heel wat’, heeft de Britse filosoof Roger Scruton ooit geschreven. Ik ben het daarmee eens. Ik erger mij steeds meer aan het zwerfvuil als ik ga wandelen op het platteland. Wat dat betreft ben ik een voorbeeldige burger: mij zal niemand ooit betrappen op het rondstrooien van blikjes en papiertjes.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Als je publiek stellingen inneemt, mag je verwijten en beledigingen verwachten. Ik lees dat zelfs niet meer, dus ik zou ook niet weten wat het ergste is.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Ik had vroeger windhonden, en daar praatte ik zeker tegen.

Hebt u ooit iets gedaan dat uw kinderen niet zouden mogen doen?

Ik heb in mijn studententijd ooit hasj gerookt. Dat is me wel heel slecht bevallen: Gitanes vond ik veel beter.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meeste geraakt of gevormd?

Als ik in de buurt van het Museum voor Schone Kunsten in Brussel ben, en ik heb even tijd, ga ik altijd naar La Mort de Marat van Jacques-Louis David kijken. Dat is zo’n gaaf kunstwerk: er is niets aan te zien dat eventueel verbeterd zou kunnen worden.

Over welk onderwerp zou u meer willen weten?

Wiskunde. Daar ben ik altijd een absolute nul in geweest.

Wat is de schuld van de media?

De toename van de grofheid in ons taalgebruik. Het raakt meer in de titels in kranten en bladen, en je merkt dat daarna iedereen het begint over te nemen. Verschrikkelijk.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Als goede katholiek laat ik mijn linkerhand niet weten wat mijn rechterhand geeft.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Ze vinden. Zodra de ware gevonden is, gaat de rest vanzelf.

Vindt u seks overschat?

Seks is moeilijk te onderschatten. De mensheid drijft daar al eeuwenlang op, of ons voortbestaan is er toch van afhankelijk.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Ze zijn allebei overleden.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Na vier overbruggingen ben je bereid alles te doen voor je gezondheid. Ik hou mij dus aan elk doktersadvies.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Mijn moeder is tijdens de Tweede Wereldoorlog gevlucht. Afgaande op haar verhalen, zou ik gewoon thuisblijven. Vluchtelingen komen nergens ooit gelegen: er is niemand die hen met open armen opwacht.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Je blijft best altijd op de lijn die je hebt gekozen. Zodra je daarvan afwijkt, beginnen de moeilijkheden.