Wie regeert dit land, beter dan ooit tevoren?

N-VA dreigt in hetzelfde bedje ziek dreigt te worden als het ACW dat ze zo bestrijdt: ze neigt naar zelfgenoegzaamheid en waant zich onaantastbaar. Vroeg of laat wreekt dat zich.

In 1992 bracht Luc De Vos met Gorky het nummer Mia uit, dat zou uitgroeien tot een Vlaamse klassieker. Het nummer bevat de befaamde zin ‘De middenstand regeert het land, beter dan ooit tevoren’. De bard uit Wippelgem sloeg daarbij de bal compleet mis: niet de middenstand regeerde het land, wel de christelijke werknemersvereniging – toegegeven, het bekt niet zo goed, maar ‘Het ACW regeert het land, beter dan ooit tevoren’ had De Vos toch ook kunnen zingen, en het zou de waarheid geweest zijn. Misschien had hij dan mogen blijven eten zonder de afwas te hoeven doen.

Het ACW is ondertussen als gevolg van het Dexia-debacle en de weinig doortastende en nog minder transparante rol die het daarbij speelde, een bedrijf in herstructurering dat met Steven Vanackere niet alleen zijn topminister in de federale regering kwijt is, maar ook zijn geloofwaardigheid bij een groot deel van de bevolking. Uit een opmerkelijke enquête van Knack blijkt dat het ACW aan vertrouwen inboette bij 40 procent van de leden van het ACV, de Christelijke Mutualiteiten en andere christelijke organisaties.

Dat dreigt zich ook te vertalen in het stemhokje in 2014: volgens de peiling stemde in 2010 25 procent van de mensen die lid zijn van de ACW-koepel voor CD&V, en bijna 30 procent voor de N-VA. Vandaag zou CD&V 4 procentpunt verliezen en de N-VA bijna 8 procentpunt winnen. Als een van de volgende weken zou blijken dat de staatswaarborg voor de 800.000 Arco-coöperanten van de Raad van State en/of Europa niet mag doorgaan, en die brave spaarders dus een groot deel van hun 1,5 miljard inleg in rook zien opgaan, zal die trend zich allicht doorzetten.

Volgens deze peiling zou de N-VA alvast onder mensen aangesloten bij het ACV, de Christelijke Mutualiteiten en andere christelijke organisaties de 40 procent benaderen. Dat is ook het cijfer dat viceminister-president Geert Bourgeois (N-VA) naar voren schoof in een interview in de Corelio-kranten, zodat zijn partij op Vlaams en federaal vlak incontournable wordt.

Of het wel zo verstandig was van Bourgeois om die 40 procent te noemen, is een andere zaak. N-VA-communicatieadviseur Pol Van Den Driessche zegt dat 25 procent al een prachtige score zou zijn. Maar na de uitspraken van Bourgeois zal elk procentje onder die 40 als een nederlaag overkomen, en voor de andere partijen een voldoende aanleiding om de N-VA terzijde te laten liggen bij een regeringsvorming.

De N-VA speelt het spel hard: voor haar gaat het in 2014 over een keuze tussen het voortbestaan van België of een totaal autonoom Vlaanderen. Of de partij met dat separatisme minstens 40 procent van de Vlaamse kiezers zal overtuigen, is zeer de vraag. Dat Geert Bourgeois zich daarbij zelf profileerde als toekomstig minister-president van Vlaanderen zal ook zeker gevolgen hebben. Een verkiezingsstrijd om de macht tussen Kris Peeters en Bart De Wever is toch iets anders dan één tussen Kris Peeters en – met alle respect – Geert Bourgeois.

Bovendien illustreert de presidentiële aspiratie van Bourgeois de groeiende ambities bij velen binnen de N-VA. Nu is het moeilijk bescheiden te blijven als je in een winning mood zit, maar de prijzen worden pas aan de meet uitgedeeld. Daarbij moet de N-VA in 2014 niet op de sympathie van andere partijen rekenen – ook niet bij CD&V, dat tegen dan nog niet vergeten zal zijn op welke manier de N-VA het ACW heeft aangepakt en daarbij CD&V in het hart trof. De beschuldigingen van ‘diefstal, fraude en valsheid in geschrifte’ aan het adres van het ACW zijn geen kattenpis, en als de Bijzondere Belastinginspectie en het gerecht niet tot dezelfde vaststellingen komen, staat de N-VA in haar blootje.

Zo werd de laatste weken langzaam duidelijk dat de N-VA in hetzelfde bedje ziek dreigt te worden als het ACW dat ze zo bestrijdt: ze neigt naar zelfgenoegzaamheid en waant zich onaantastbaar. Vroeg of laat wreekt dat zich.

Of Luc De Vos in 2014 de tekst van Mia moet veranderen in ‘De N-VA regeert het land, beter dan ooit tevoren’ valt nog te bezien.

Ewald Pironet