Het is niet op zee dat de mensheid geleerd heeft variatie in haar voeding te brengen.
Op het einde van de 18de eeuw stelde de Britse Navy 70.000 zeemannen te werk. Die moesten gevoed worden, wat een enorme logistieke uitdaging betekende. Omdat de kapiteins uitgebreide logboeken bijhielden, hebben historici een goed inzicht in het schamele dieet van de zeelui van toen: beschuiten, bier, gezouten vlees en gedroogde vis.
Op basis van analyses van het isotopengehalte van sleutelmoleculen uit beenweefsel van teruggevonden skeletten konden wetenschappers een concrete invulling geven van wat de zeebonken destijds aten.
Kevers
In de American Journal of Physical Anthropology melden ze dat hun bevindingen goed overeenstemmen met wat er in de logboeken beschreven stond, met uitzondering van de kevers uit de voorraden die regelmatig mee binnengespeeld werden. Tot daar geen verrassingen.
Interessant was wel dat er zelden verschillen waren in functie van de plaats waar een skelet was aangetroffen: het grootste deel van de voorraden die over de hele wereld werden ingeslagen, volgde hetzelfde patroon als thuis.
16e eeuw
De studie werd pas echt interessant toen ze ook skeletten uit het midden van de 16de eeuw in haar analyses opnam. Het dieet was toen in essentie hetzelfde als dat van eeuwen later. Het is niet op zee dat de mensheid geleerd heeft variatie in haar voeding te brengen. (DD)
