Leuvense wetenschappers hebben een eiwit ontdekt dat ons kraakbeen, onze botten en onze hersenen tegen ouderdomsaandoeningen beschermt.
Oxidatie is een natuurlijk proces dat ook in ons lichaam voorkomt. Het impliceert de verbranding van zuurstof. Daarbij komen afvalstoffen vrij, die moeten worden opgeruimd. Gebeurt dat niet, dan veroorzaken ze schade aan cellen en weefsels: de zogenoemde oxidatieve stress.
Als botcellen weinig zuurstof krijgen, produceren ze zware beenderen die veel suiker opslorpen.
Rik Lories van het Onderzoekscentrum voor Skeletale Biologie en Engineering van de KU Leuven en zijn collega’s hebben vastgesteld dat vooral langlevende cellen, zoals hersen-, bot- en kraakbeencellen, last krijgen van oxidatieve stress. Die kan uitmonden in aandoeningen die we doorgaans met ouderdom associëren, zoals artrose en mentale aftakeling.
In Science Translational Medicine beschrijven de onderzoekers een mechanisme dat weefsels tegen die vorm van aftakeling beschermt. Het draait om een eiwit (ANP32A) dat oxidatieve stress bestrijdt. Als duidelijk wordt hoe de aanwezigheid van het eiwit gereguleerd wordt, zou het als een behandeling ingezet kunnen worden.
In The Journal of Clinical Investigation heeft een team rond Christa Maes van het Laboratorium voor Skeletale Celbiologie en Fysiologie van de KU Leuven beschreven hoe botcellen de suikerspiegel in het bloed mee kunnen bepalen. Als de cellen te weinig zuurstof krijgen, produceren ze zwaardere beenderen die veel suiker opslorpen, wat een normale reactie op zuurstofgebrek is.
Een gevolg daarvan is dat muizen alvast mager blijven door een daling van het suikergehalte in hun bloed. De link wordt nader onderzocht, om te kijken of hij tot behandelingen tegen bijvoorbeeld diabetes kan leiden.
