Waarom we gek worden van een lekkende kraan

© iStock
Dirk Draulans
Dirk Draulans Bioloog en redacteur bij Knack.

Niet de vallende druppel is onze kwelgeest, wel een luchtbelletje onder het wateroppervlak.

Wordt u gek van die lekkende kraan? Doe dan een afwasproduct in het water.

Velen onder ons hebben er al eens mee te maken gekregen: het irritante geluid van vallende druppels uit een lekkende kraan. Wetenschappers van Cambridge University zijn er nu in geslaagd uit te vlooien waardoor dat geluid wordt veroorzaakt. En wat blijkt? Niet de vallende druppels zelf zijn onze kwelgeest, wel trillende luchtbelletjes onder het wateroppervlak.

Vreemd genoeg blijft het geluid achterwege als de druppel valt op een wateroppervlak met afwasproduct in

Als een druppel op het wateroppervlak valt, veroorzaakt dat een soort putje, waarna het wateroppervlak zich weer vliegensvlug sluit. Dat gaat zó snel dat er in dat putje een luchtbelletje ingesloten raakt. De trilling van dat luchtbelletje brengt het wateroppervlak in beweging en dát veroorzaakt het irritante pling-geluid. Het hele proces staat beschreven in Scientific Reports.

Vreemd genoeg blijft het geluid achterwege als de druppel valt op een wateroppervlak met afwasproduct in. Dat product verandert de oppervlaktespanning van het water, wat een dempend effect heeft. Bij het onderzoek werden hogesnelheidscamera’s en supergevoelige microfoons gebruikt om het raadsel op te lossen.

Andere wetenschappers beschrijven in Science hoe water op microscopische schaal ‘elektrisch dood’ wordt. Op macroschaal reageert water sterk op een elektrisch veld, waardoor het een van de beste oplosmiddelen ter wereld is. Het feit dat watermoleculen zich in een elektrisch veld ordelijk kunnen rangschikken, speelt ook een rol in tal van levensprocessen.

Maar op moleculair niveau verliest water die eigenschap. De waterlaagjes mogen daarvoor slechts twee tot drie moleculen dik zijn, anders worden ze weer elektrisch actief.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content