Waarom Curiosity’s beelden van Mars zo slecht zijn

De eerste beelden van de Marsrover Curiosity waren voor velen een ontgoocheling: te vaag. Maar daar is een goeie reden voor. En vooral: als het goed is, zijn er véél betere beelden op komst.

Iedereen weet weliswaar dat Mars een heel eind weg, maar toch vielen de eerste beelden van het op spectaculaire wijze op de rode planeet neergezette robotwagentje Curiosity veel mensen tegen. Ze waren vaag en van een opvallend grove korrel. In een tijdperk van Instagramfilters en smartphones met camera’s van 8 megapixels had het wat meer mogen zijn, hoorde je mopperen.

Waarom waren de beelden van Curiosity zo vaag? Simpel gesteld: de stofdoppen zaten nog op de camera’s. En die gaan er eerstdaags allemaal af. Beterschap is dus op komst.

Beter slecht beeld dan geen beeld

Ter herinnering: nadat het aan halsbrekende snelheid de Marsatmosfeer binnendrong en vervolgens door een supersonische parachute tot een meer acceptabele vaart werd afgeremd, werd Curiosity in de allerlaatste fase van zijn acht maanden lange reis door de zogenaamd ‘skycrane’ neergelaten aan een aantal kabels.

Die luchtkraan zweefde boven het Marsoppervlak met raketmotoren. Die deden heel wat mul Marszand opwaaien en daarom achtte de Nasa het wijs om stofdoppen op Curiosity’s camera’s te zetten. Een missie van 2,5 miljard dollar (iets meer dan 2 miljard euro) laten verknoeien door vieze lenzen, zou namelijk ietwat dom zijn.

Nog dommer zou het echter zijn om die stofdoppen ondoorzichtig te maken. Ze moeten er de komende dagen allemaal af komen, maar gesteld dat dat niet zou lukken, is het beter om slechte foto’s te hebben dan helemaal geen foto’s, schrijft de Amerikaanse technologiewebsite Gizmodo.

Bijgevolg heeft men die stofdoppen transparant gemaakt. Maar ze zijn nu dus wel vies, en dus heb je slechte beelden. De komende dagen worden ze verwijderd. En bij de camera’s waarbij dat al het geval is, zijn de beelden nu al een heel stuk beter.

MAHLI en Hazcams

Sterker nog: tot nog toe hebben we beelden gezien van camera’s die helemaal niet gemaakt zijn om indrukwekkende panorama’s terug naar de aarde te sturen.

De eerste beelden die de Nasa van Curiosity ontving, kwamen van de MAHLI, de ‘Mars Hand Lens Imager’. Dat is een camera van nauwelijks twee megapixel, die ontworpen is om close-ups te nemen van wat de Curiosity uitricht met zijn wetenschappelijke instrumenten. Als de rover een gat boort in een kei, dan is dat te volgen met de MAHLI.

De zwart-witfoto’s die de aarde te zien kreeg, kwamen dan weer van de zogenaamde ‘Hazcams’. Ofte ‘Hazard Cameras’. Dat zijn kleine sensoren die bij de basis van de rover gemonteerd zitten. Zij moeten het vehikel toelaten om te kijken waar het rijdt en er bij wijze van spreken voor te zorgen dat het zichzelf niet in een gracht manoeuvreert. Vandaar ook die beelden vervormd zijn aan de randen: om zoveel mogelijk van de weg te zien, hebben de Hazcams breedhoeklenzen.

Maar dan nog zijn de beelden die we kregen van de Hazcam die zijn stofdop nu al kwijt is een heel stuk beter. De resolutie ziet er al heel wat overtuigender uit.

3D-video

In ieder geval: wat we tot nog toe gezien hebben, was veredelde improvisatie. Het betere werk komt er wanneer de rover de komende dagen aan de slag gaat met zijn grote kanonnen.

Curiosity heeft niet minder dan twaalf camera’s. Daaronder één die met een laser uitgerust is die Marsstof verpulvert, waarna duidelijk moet worden of er organische moleculen aanwezig zijn die erop kunnen wijzen dat er ooit leven was op Mars.

De plaatjes om aan de muur te hangen, zullen echter komen van de zogenaamde ‘Mast Cams’, die, zoals de naam al zegt, op de mast van de rover gemonteerd zitten. Die schieten kleurenbeelden en -video in hoge definitie. Aangezien er twee zijn, kan dat zelfs in 3D.

Die beelden zijn echter nog niet voor meteen. Aangezien Mars, zoals gesteld, een heel eind weg is, zal al dat materiaal slechts mondjesmaat binnenkomen, waarna het ook nog eens digitaal verwerkt moet worden door de Nasa. Maar wanneer het zo ver is, zullen we dus bewegend 3D-beeld hebben van op Mars. Dat zullen dus de plaatjes zijn waarvoor de wereld collectief op de punt van zijn stoel gaat zitten. (TV)