Door zijn koningsfiguur in het koningsdrama ‘Richard III’ een bult te geven, heeft William Shakespeare 400 jaar geleden een historische fout gemaakt.
Uit medisch onderzoek van de botten van de koning die het leven liet bij de Battle of Bosworth (1485) en wiens stoffelijke overschot pas enkele jaren geleden werd gevonden, blijkt dat de laatste vorst van het Huis van York leed aan ruggengraatsverkromming, maar geen lookalike was van Victor Hugo’s beroemde Bultenaar. Dat schrijven wetenschappers van de universiteit van Leicester in The Lancet.
De fysieke afwijking van Richard werd door een gedetailleerde CT-scan in 3D-vorm omgezet. Blijkt dat het met die “afwijking” best meeviel: mits een beetje gepaste kledij zou niemand van zijn tijdgenoten dat hebben gemerkt. De kromming was ook onvoldoende groot opdat Richard geen paard zou kunnen rijden.
‘Berg op mijn rug’
Bij Shakespeare werd Richard echter een kreupele “bunch-backed” (bultdrager). In het stuk “Henry VI” komt Richard ook aan bod. Daar wordt hij driemaal omschreven met het epitheton “crookback” (gebochelde). De bard van Stratford legt Richard zelfs de woorden in de mond: (ik heb) “een berg op mijn rug”.
Ter verdediging van Shakespeare: hij kon, een eeuw na diens dood, moeilijk tot op het bot gaan in zijn Richard-analyse. Overigens was het in Shakespeares tijd, de tijd van de Virgin Queen van het Huis Tudor, bon ton om Richard, de laatste Plantagenet, als een usurpator voor te stellen. (Belga/TE)
