Pieter De Crem gebruikt meeste metaforen (studie)

Pieter De Crem © Belga

De verpakking van een politieke boodschap primeert nog steeds. Zo gebruiken politici heel wat metaforen wanneer ze in de media verschijnen. De absolute metaforenkampioen is CD&V’er Pieter De Crem.

Borrelnootjes, vette vis, de mayonaise pakt niet, …Politici stemmen hun taalgebruik meer af op de media dan 20 jaar geleden. Ze doen meer aan ‘framing’ en gebruiken vaker metaforen. Die metaforen zijn bovendien creatiever en origineler dan in 1995. Dat blijkt uit een masterproef van Heidi Van Rompuy aan de KU Leuven.

Heidi Van Rompuy, dochter van CD&V-politicus Eric Van Rompuy, onderzocht de beeldentaal die de politici in 1995 en in 2014 gebruikten. Ze ging onder meer na hoe vaak politici metaforen gebruiken en in hoeverre het metaforengebruik in de Wetstraat op 20 jaar is veranderd. Concreet nam Van Rompuy de VRT-verkiezingsdebatten van 1995 en 2014 onder de loep. Wat blijkt? De politici gebruiken nu vaker metaforen dan 20 jaar geleden, al is het verschil niet gigantisch. In 1995 was er sprake van 1,5 metaforen per minuut, in 2014 ging het om 1,8 metaforen per minuut.

Vooral CD&V en SP.A gebruiken nu meer metaforen dan toen. Zo gaat CD&V van 1 metafoor per minuut naar 1,6 per minuut. SP.A maakt een sprong van 1,3 naar 2 metaforen per minuut. Bij de resultaten van 2014 valt één politicus op, met name Pieter De Crem (CD&V). Hij staat met 3,2 metaforen per minuut “ruim boven de andere sprekers uit”.

Verpakking belangrijker dan boodschap

Verder strooien vooral de partijvoorzitters kwistig met metaforen. Vier van de zes partijvoorzitters halen binnen hun partij de hoogste individuele score. Van Rompuy ziet in het toenemend metaforengebruik een aanwijzing dat politici hun taalgebruik meer afstemmen op de media. Ook het gebruik van ‘framing’ (de communicatieve strategie waarbij men het publiek een bril aanlevert om naar de werkelijkheid te kijken, red.) is op 20 jaar gestegen.

Van Rompuy concludeert dat “de verpakking van een politieke boodschap nog meer primeert dan vroeger”. “Het cijfermateriaal geeft aan dat communicatieve strategieën zoals framing twintig jaar geleden al deel uitmaakten van het politieke discours, maar dat de frequentie ervan alleen maar is toegenomen. De politieke beeldentaal anno 2014 is bovendien opvallend creatiever en origineler dan in 1995. Toen bleef het metafoorgebruik namelijk relatief conventioneel en traditioneel”. (Belga/TE)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content