Parasieten slikken tegen allergie: ‘Niet zonder risico’

Wormtherapie zou volgens sommige onderzoekers op termijn kunnen helpen tegen tal van allergieën en auto-immuunziektes. ‘Het blijft echter niet zonder risico’, zegt allergoloog Didier Ebo (UA).

Wormtherapie zou volgens sommige onderzoekers op termijn kunnen helpen tegen tal van allergieën en auto-immuunziektes. De behandeling van patiënten met parasieten is niet nieuw. In 2008 voerde neuroloog John Fleming aan de universiteit van Wisconsin een experimentele behandeling uit op een testgroep van vijf MS-patiënten. Die diende hij gedurende drie maanden een tweewekelijkse dosis van 2.500 parasieteneitjes toe. Wat bleek? Zolang de behandeling liep, verminderde het aantal beschadigingen van de zenuwuiteinden bij de patiënten.

‘Het mooie aan dergelijke resultaten is dat het aantal nieuwe beschadigingen een objectieve, brutaal eerlijke indicator is’, zei Fleming destijds in de pers. Hij stelde ook vast dat de effecten twee maanden na het stopzetten van de behandeling weer verdwenen waren. ‘Het is geen bewijs en het is ook niet ontegensprekelijk, maar het is minstens veelbelovend.’

‘Nooit zonder risico’

Toch blijft Didier Ebo, allergoloog aan de Universiteit Antwerpen (UA), voorzichtig. ‘Bij een auto-immuunziekte keert het eigen immuunsysteem zich tegen je. Als je dan een parasiet introduceert, zal dat misschien even je immuunsysteem afleiden, wat tot een tijdelijk effect kan leiden. Het blijft echter tricky business.’

Over de mogelijke effecten op allergieën is hij kritischer. Sommige wetenschappers wijten de toename van allergieën aan ons gestegen hygiënepeil. Daardoor zouden bepaalde organismen die ons immuunsysteem versterken, geleidelijk verdwenen zijn. Wormachtige parasieten zouden die organismen kunnen vervangen. ‘Er bestaat echter niet één enkel verklaringsmodel voor alle allergieën’, zegt Ebo.

‘Het blijven overigens studies waarvan de doeltreffendheid niet vaststaat’, waarschuwt Ebo. ‘Bovendien breng je een pathogeen aan in het lichaam. Zelfs als je de minst schadelijke kiest, is daar altijd een potentieel risico aan verbonden. Ik kan me voorstellen dat dit voor sommige patiënten een brug te ver is.’ (JDW)