Vandaag is het exact vijftien jaar dat het Internationaal Ruimtestation ISS permanent bewoond is. De voor ons bekendste ex-bewoner is natuurlijk Frank De Winne, vandaag topman van het Europese Astronautencentrum in Keulen.
In 2002 verbleef de 54-jarige Gentenaar acht dagen aan boord van het ISS, maar vooral zijn zes maanden lange verblijf van mei tot november 2009 zit in ons collectief geheugen gegrift. “Ik zou graag nog eens terugkeren, maar ik besef dat die kans klein is”, aldus Frank De Winne. “Het is nu mijn taak om jonge mensen voor te bereiden op een ruimtevlucht. Natuurlijk heb ik soms heimwee. Een astronaut kan zich geen mooier werk voorstellen dan in het ISS.”
Is het verhaal van het ISS een succesverhaal?
Absoluut. De bouw van dat station alleen al. Pas in 2011 was het helemaal af. Het ISS is ook een mooi voorbeeld van hoe Amerika, Rusland, Canada, Europa en Japan wel degelijk kunnen samenwerken met elkaar. En drie: de wetenschappelijke vooruitgang die er geboekt wordt.
Kan u dat eens concreter maken?
De software voor de robotarm van het station wordt bijvoorbeeld gebruikt in de chirurgie. En zo kan ik je een hele lijst bezorgen. Maar vooral belangrijk is de fundamentele kennis die verzameld wordt. Dat is te vergelijken met de relativiteitstheorie van Einstein. Pas zovele jaren later is die bijvoorbeeld onontbeerlijk voor het GPS-systeem.
De toekomst van het station is onzeker. Rusland stopt met financiering in 2024, Europa zou niet meer bereid zijn te financieren na 2020. Hoe ziet u dat?
Alle landen hebben beslist om het ISS te blijven steunen tot 2024, op Europa na. Die beslissing is gepland voor volgend jaar, tijdens een ministeriële conferentie van de Europese Ruimtevaartorganisatie ESA. Nu, ik voel dat veel lidstaten wel open staan voor een verlenging tot 2024. Wat daarna komt, is onduidelijk. Technisch gezien zou je het ISS nog tot 2028 kunnen exploiteren. Maar dat zal wel meer en meer onderhoudskosten met zich meebrengen. Op een bepaald moment moet je de stap naar een nieuw systeem zetten dat zich verder waagt dan het ISS. Ik denk in de eerste plaats aan de Maan.
Krijgen we binnenkort het definitieve bewijs voorgeschoteld dat buitenaards leven bestaat?
Ik ben daar zelfs van overtuigd. Al weet ik niet of ik dat zelf nog zal meemaken. Tot op vandaag hebben we nog geen concreet bewijs. Tot de vijftiende eeuw dachten wij dat de aarde het centrum van het heelal was. Intussen weten we dat we niet meer dan een klein planeetje zijn rond een klein sterrenstelseltje ergens in een uitweg van de Melkweg. Als we nu zouden zeggen dat de Aarde de enige planeet is waar leven is, dan denken we net zo bekrompen als in de vijftiende eeuw. (De Zondag/Paul Cobbaert)
