Wetenschappers hebben mogelijk het achtste natuurlijke wereldwonder herontdekt in Nieuw-Zeeland.
De beroemde roze en witte terrassen aan het meer van Rotomahana op het noordereiland van Nieuw-Zeeland, die door een vulkaanuitbarsting van Mount Tarawera in juni 1886 zouden zijn verwoest, zijn mogelijk gelokaliseerd. Dat meldt de Britse krant The Guardian. Bij die uitbarsting werden verschillende dorpen begraven en kwamen er meer dan 120 mensen, voornamelijk Maori, om het leven.
In de jaren 1800 waren de roze en witte terrassen dé toeristische attractie van het zuidelijk halfrond en het Britse rijk. Massa’s toeristen maakten in de Victoriaanse periode de lange reis vanuit het Verenigd Koninkrijk, Europa en de Verenigde Staten om de natuurpracht te aanschouwen en in de helende wateren te baden. Maar omdat de terrassen door de toenmalige Nieuw-Zeelandse overheid nooit werden geregistreerd, is hun exacte locatie onbekend.
Twee onderzoekers hebben nu aan de hand van dagboekaantekeningen van de Duits-Oostenrijkse geoloog Ferdinand von Hochstetter, die in 1859 onderzoek deed in de regio, mogelijk de plek van het wereldwonder gelokaliseerd, zo’n 10 tot 15 meter onder het oppervlak, onder lagen modder en as. Volgens de wetenschappers werd het natuurwonder niet vernietigd, maar enkel begraven en zou het nog relatief ongeschonden zijn. Mits restauratie zouden ze zelfs in hun oorspronkelijke schoonheid hersteld kunnen worden, zo menen de onderzoekers.
De ontdekking werd gepubliceerd in het Journal of the Royal Society of New Zealand.
Uit eerder onderzoek blijkt echter dat de terrassen onherroepelijk verwoest zijn. In 2011 ontdekte een onbemande duikboot nog enkele overblijfselen ervan, begraven onder brokstukken, op de bodem van het meer. En vorig jaar kwam een teamvan Nieuw-Zeelandse en internationale onderzoekers na een studie van vijf jaar tot de ‘onbetwistbare conclusie’ dat de meeste van de terrassen door de uitbarsting zijn weggeveegd. Maar volgens de wetenschappers van deze studie werd toen gebruik gemaakt van foutieve cartografische informatie. De mogelijkheid dat het natuurwonder meer dan 130 jaar na de natuurramp uit zijn as herrijst, blijft dus bestaan.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier