“What goes up must come down”, zegt men wel eens. Maar wat als datgene dat naar beneden komt, een kogel is?
In Libië vieren de rebellen dezer dagen hun bijna-overwinning op kolonel Muammar Khaddafi met vreugdeschoten, een gebruik dat in veel landen voorkomt, vooral in het Midden-Oosten, maar ook in delen van Zuid-Azië, de Balkan en Latijns-Amerika. Het is in sommige gevallen een ritueel dat al honderden jaren bestaat en deel geworden is van de cultuur.
Afhankelijk van land tot land gebeurt het wild in de lucht schieten naar aanleiding van een militaire overwinning, een nationale feestdag, een huwelijk of een begrafenis.
Maar hoe gevaarlijk is als al dat schieten in de lucht eigenlijk? Heel wat mensen zijn al gewond geraakt, of zelfs gedood, door iemand die zijn vreugde of verdriet wilde tonen door het geweer naar de hemel te richten.
Perfect verticaal Volgens een Amerikaanse studie kan een vallende kogel een snelheid van 90 tot 180 meter per seconde bereiken. Om de huid te penetreren is er een snelheid van zo’n 50 meter per seconde nodig en om de schedel te doorboren 60 meter per seconde.
Bovendien is de kans op een dodelijke afloop bij een vallende kogel groter aangezien hij meer dan waarschijnlijk op het hoofd zal terecht komen.
Wanneer de kogel echter perfect verticaal wordt afgevuurd, zal hij beginnen tollen, snelheid verliezen en aan een veel lagere snelheid naar beneden komen en dus een stuk minder dodelijk zijn. Bij een niet-verticale lijn zal de kogel zijn snelheid behouden. Maar laat nu net het recht omhoog schieten iets zijn waar de mens het enorm lastig mee heeft.
Vandaar dat schieten in de lucht in heel wat staten illegaal is en zelfs in landen waar het gebruik wel is toegestaan, wordt het door de politie afgeraden. Een Macedonsiche sensibiliseringscampagne gebruikte in 2005 de slogan: “Kogels zijn geen wenskaarten… vier zonder wapens.” (TE)
