Door het leggen van eieren werden dinosaurussen kwetsbaarder dan dieren die hun jongen levend baarden.
De vraag waarom de ooit zo succesvolle dinosaurussen er niet meer zijn, blijft fascineren. 150 miljoen jaar lang de wereld domineren – en dan ineens was het gedaan. Bizar.
In het vakblad Biology Letters dragen wetenschappers nieuwe inzichten aan om een verhoogde kwetsbaarheid van de dieren aan te kaarten. Ze wijzen erop dat de strategie van het leggen van eieren in plaats van het levend baren van jongen een belangrijke stap richting miserie was.
Want door beperkingen opgelegd door de noodzaak tot investeren in een eischaal konden jonge dino’s niet zo groot worden als jonge zoogdieren. Een dinosaurus van 4 ton was ongeveer 2500 keer zwaarder dan zijn baby’s, terwijl dat voor olifanten met een vergelijkbaar gewicht amper 22 keer is. Jonge dino’s waren dus veel kwetsbaarder dan jonge zoogdieren.
Voorts wijzen wetenschappers op het feit dat jonge zoogdieren door hun afhankelijkheid van melk, niet in rechtstreekse competitie met andere dieren voor voedsel staan. Bij dino’s was dat wel het geval, wat in moeilijke omstandigheden de druk op de dieren moet hebben verhoogd. Jonge dinosaurussen doorliepen bij het groot worden een hele reeks ecologische niches, waardoor ze met veel meer soorten in intense competitie stonden dan zoogdieren met een veel beperktere gradiënt van afmetingen in hun leven.
Maar goed, als die vermaledijde komeet er 65 miljoen jaar geleden niet was geweest, waren de dinosaurussen vandaag misschien nog altijd heer en meester. Nu leven ze verder als onze vogels.
(DD)
