Hoe meer de genen van de ouders vermengd worden, hoe minder kinderen op elkaar lijken.
Velen van ons hebben onmiskenbaar trekken van onze ouders, terwijl anderen geen familiaal herkenningspunt vertonen. Wetenschappers hebben de kenmerken van meer dan drieduizend mensengezichten onderzocht en samengevat in een reeks algoritmen, om zo een ‘algemeen gezicht’ te maken. Hun model steunde onder meer op de vorm van de neus en de positie van de ooghoeken. Vervolgens linkten ze individuele gezichten aan individuele genen. In Proceedings of the National Academy of Sciences brengen ze verslag uit van dat genetische puzzelwerk.
De samenstelling van één enkel gen beïnvloedt de kenmerken van de ogen bij mannen en vrouwen
De samenstelling van één enkel gen, zo blijkt verrassenderwijs, beïnvloedt de kenmerken van de ogen bij mannen en vrouwen. Voor het gezichtsprofiel van vrouwen vonden de wetenschappers nog twee bepalende genen: het ene speelt een rol in de synthese van hormonen, het andere is gelinkt aan een aandoening die met zware vervormingen van het aangezicht gepaard kan gaan.
Een andere factor die gelijkenis kan sturen, is de mate waarin de genen van vader en moeder in een embryo door elkaar geklutst worden. Hoe meer recombinaties van ouderlijke genen, hoe minder kinderen op elkaar of een van hun ouders zullen lijken.
Een studie in Proceedings of the Royal Society Biology toont ten slotte aan dat mensen, zelfs onbewust, in staat zijn om (onder meer) aan iemands mond en ogen subtiele verschillen te detecteren die aan ziektes gelinkt zijn. Het gaat dan om aandoeningen zonder opvallende symptomen – er wordt bijvoorbeeld niet bij gehoest. Dankzij die gave zouden we besmetting kunnen vermijden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
