Een nieuwe studie van een Duits researchteam beweert dat de geur van sandelhout wonden kan genezen door olfactorische receptoren in de huid te activeren.
Huidcellen hebben olfactorische receptoren, of zintuigcellen. Uit recent onderzoek blijkt nu dat als die receptoren worden blootgesteld aan sandelhout – een populair ingrediënt in parfums en wierook – dat de celactiviteit verandert. Net dat zou het genezen van wonden wel eens kunnen bevorderen. Zo meent de auteur van de studie Hans Hatt, van de Ruhr-universiteit van Bochum in Duitsland. Het onderzoek werd gepubliceerd in de Journal of Investigative Dermatology.
Weefselvorming
Hoewel olfactorische receptoren doorgaans geassocieerd worden met geuren en reukzin, komen die zaken daar niet altijd bij te pas. Mensen hebben ongeveer 350 olfactorische receptoren in de neus, maar vroegere studies hebben al aangetoond dat de receptoren ook in sperma, in de prostaat, in de nieren en in onze darmen zitten.
Dit is echter wel de eerste keer dat olfactorische receptoren in keratinocyten gevonden werden. Dat zijn de cellen waaruit de opperhuid is opgebouwd. Hatts researchteam ontdekte bovendien dat als de receptoren in de huid – OR2AT4 genaamd – in de buurt van synthetisch sandelhout kwamen, die geactiveerd werden. Wat tot celproliferatie of -ontwikkeling en celmigratie leidde. Belangrijke aspecten bij de vorming van weefsel of dus het genezen van wonden.
Toepassing bij kanker
Volgens Hatt was het moeilijk om de wetenschappelijke gemeenschap te overtuigen van de bevindingen van zijn team. ‘Mijn missie is mijn collega’s, vooral clinici, ervan te overtuigen dat deze grote familie van olfactorische receptoren een belangrijke rol speelt in de fysiologie van de cel’, aldus Hatt op de website van Time magazine.
Voorts is Hatt benieuwd naar andere ontdekkingen waartoe zijn research zou kunnen leiden. Hij denkt aan toepassingen in de cosmetica en bij het genezen van wonden, maar ook bij kanker, omdat sommige T-kankercellen olfactorische receptoren hebben.
‘Het zal veel werk vergen om de functie van de receptoren te bestuderen, maar het kan de deur openen naar heel wat interessante doelen’, besluit de wetenschapper. (WB)
