In Vlaanderen krijgt een dertigtal zedendelinquenten een hormonale behandeling. In Wallonië en Brussel samen slechts vier. Dat schrijft De Standaard maandag.
In het Universitair Forensisch Centrum (UFC) in Antwerpen volgen op dit moment zo’n dertig zedendelinquenten een behandeling die hen chemisch castreert. In 2009, het jaar waarin het Riziv akkoord ging met de terugbetaling van deze hormonale therapie, kozen in België in totaal zeven mannen voor chemische castratie. ‘We zien in Vlaanderen dat strafrechters bij het bepalen van de voorwaarden voor invrijheidstelling almaar vaker chemische castratie vermelden’, zegt professor en UFC-directeur Kris Goethals. ‘Als suggestie weliswaar, want het kan niet verplicht worden opgelegd.’
In Franstalig België is veel minder animo voor het hormonaal behandelen van zedendelinquenten. ‘Slechts weinig Waalse en Brusselse artsen zijn voorstander’, zegt Julien Lagneaux, directeur van L’Unité de Psychopathologie Légale (UPPL) in Doornik. De UPPL is de Waalse tegenhanger van het UFC. ‘Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat de Waalse en Brusselse strafrechters die suggestie doen. Vlaanderen en Wallonië verschillen hierin duidelijk van visie.’
Parlementslid Carina Van Cauter (Open VLD), lid van de commissies Justitie en Seksueel Misbruik, betreurt het dat er niet meer onderzoek wordt gedaan naar de effecten van chemische castratie. ‘Indien er meer budget naar wetenschappelijk onderzoek zou gaan, zouden we meer zicht hebben op de resultaten van zo’n behandeling. Zeker met het oog op een mogelijke re-integratie en het inschatten van de veiligheidsrisico’s is dat waardevol.’
