Volgend academiejaar starten er aan de vier Vlaamse universiteiten slechts zeven artsen een opleiding psychiatrie. Voor kinder- en jeugdpsychiatrie is het helemaal een ramp.
In een interview met het medische vakblad de Specialisten legt Raf De Rycke, gedelegeerd bestuurder bij de Broeders van Liefde (de congregatie die het gros van de Vlaamse psychiatrische zorginstellingen beheert) een rechtstreeks verband met de ondermaatse en weinig uniforme verloning van de psychiaters.
Dat die vergoedingen een zootje zijn, blijkt uit de omrekening naar bruto-uurlonen die De Rycke voor de Specialisten maakte. De verschillen zijn groot. Zo verdient een psychiater bruto per uur bij het Vlaams Agentschap voor Personen met een Handicap (VAPH) 57 euro voor een werkweek van 24 uur. In een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg (CGG) is dat amper 38 euro voor 38 uren per week en in psychiatrische centra met een Riziv-conventie gaat het over 47 euro, eveneens voor 38 uren.
“Omgezet naar een uurloon voorziet de nomenclatuur 92 euro voor psychotherapie,” aldus De Rycke die de CGG-vergoeding opvallend laag noemt. In de recente instellingsoverschrijdende projecten (artikel 107) waarvoor de overheid geld vrijmaakte, ligt het bruto-uurloon met 120 euro per uur hoger. Voor alle duidelijkheid: het gaat telkens over lonen als zelfstandige.
“Omdat de aantrekkingskracht van de CGG’s financieel onbestaande is, geven de meeste centra een hogere vergoeding bovenop het officiële barema,” voegt De Rycke er in de Specialisten aan toe. “Voor de CGG’s, maar ook voor de uurlonen binnen de Riziv-conventie, is het vijf voor twaalf”, zegt hij.
Vervrouwelijking
De topman van de Broeders van Liefde hoopt dat de overheid de vergoedingen voor de medische activiteiten evalueert en billijk vergoedt. “Zeker in de globale context waarbij intellectuele prestaties ondermaats betaald worden vergeleken met medisch-technische acten.” De Rycke vindt dat een billijke, uniforme vergoeding zich opdringt voor de artsen in het kader van netwerken en zorgcircuits. “De overheid moet pro-actief inspelen op de hervormingen en een uniforme vergoedingswijze uitwerken,” zegt de Rycke. “Temeer daar er een verband is tussen de vergoedingen en het tekort aan psychiaters. Binnen de residentiële geestelijke gezondheidszorg raken vacatures nauwelijks of niet ingevuld. Voor kinder- en jeugdpsychiaters is het een complete ramp. Dit is een knelpuntberoep. Volgend academiejaar starten er aan de vier Vlaamse universiteiten slechts zeven artsen een opleiding psychiatrie. De uitstroom is veel groter dan de instroom.”
Ook het gebrek aan mogelijkheden om aan wetenschappelijk onderzoek te doen, de kwaliteit van de stages en de vervrouwelijking van het beroep -vrouwelijke artsen werken vaker deeltijds omwille van de combinatie met het gezinsleven- werken de schaarste nog in de hand, besluit de Rycke in de Specialisten.
