‘Een foto met een bijzondere compositie, die heel wat kracht en emotie uitstraalt, maar geen verrassing’, zegt Knack-artdirector Guido Packolet over de World Press Photo 2013.
De winnaars van de World Press Photo 2013 zijn bekend. De hoofdprijs gaat naar de Zweedse fotograaf Paul Hansen met een foto met daarop een groep geëmotioneerde mannen die de lichamen van twee dode kinderen dragen door de straten van Gaza Stad. Wat vindt Knack-artdirector Guido Packolet van de laureaten? Drie vraagjes.
De Zweedse fotograaf Paul Hansen werd bekroond met een foto van een begrafenisoptocht van twee Palestijnse jongens uit Gaza. Een terechte winnaar?
Guido Packolet: ‘Dit is uiteraard een erg goede foto, die heel wat kracht en emotie uitstraalt. Door de bijzondere compositie en lichtinval van de foto, word je bovendien helemaal in het beeld gezogen. Het is echter geen verrassende foto omdat, helaas, dergelijke beelden vorig jaar – en ook dit jaar,trouwens – in Gaza en Syrië veelvuldig voorkwamen. We hebben dit soort beelden dus jammer genoeg al (veel te) veel moeten zien, waardoor de verrassing minder groot is.
Maar het is ook de taak van een jury van de gerenommeerde World Press Photo om een maatschappelijk relevant beeld te kiezen. En terecht. Beeld is immers ook inhoud en ieder beeld heeft een verhaal. De foto van Hansen is representatief voor de aanhoudende precaire situatie in het Midden-Oosten. Het is dus niet alleen de compositie die telt, maar ook de emotie en het verhaal dat achter elk beeld schuilgaat.’
Wat vind je van de prijs voor Stephan Vanfleteren die de prijs in de in de categorie “People – Staged Portraits Stories” won met zijn reeks portretten van inwoners van Guinea?
Packolet: ‘Terecht, natuurlijk. De foto’s van Stephan hebben altijd al een eigen identiteit gehad. Wat Stephan zo bijzonder maakt, is dat het emotioneel contact die hij met de mensen heeft die hij fotografeert erg voelbaar is in zijn portretten. Het zijn niet altijd de meest aangename portretten om naar te kijken, zeker niet deze bekroonde reeks uit Guinea, maar de eenvoud waarmee hij de emotie tussen de fotograaf en de geportretteerde vat, is uniek.’
Welke foto’s onder de laureaten springen er voor jou het meest in het oog?
Packolet: ‘Ik werd persoonlijk heel hard getroffen door twee stories. Eentje is een reeks van Xiaoqun Zheng, die met zijn reeks ‘The Cage’ de tweede prijs in de categorie ‘Natuur’ won. De beelden tonen de immense tristesse van dieren in gevangenschap en hoe ongelukkig ze zijn in hun kooien. De enorme emotie die van de beelden afstraalt, toont dat dieren eigenlijk niet thuishoren in een dierentuin. Het dierlijk leed wordt bovendien nog meer benadrukt door de zwartwittinten, een goede keuze van de fotograaf. In dezelfde lijn ligt de reeks over de walvishaai van Thomas P. Peschak. De foto waarop te zien is hoe de vin van de vis door het roer van een schip is geraakt, toont aan wat de mens – in al zijn technologische vooruitgang – die beesten eigenlijk allemaal aandoet.’
