VS: Verkiezing voorbij, maar Obama voert weer campagne

© Reuters

Geen maand na zijn herverkiezing gaat VS-president Barack Obama weer het campagnepad op. Deze keer wil hij Amerika achter zijn plannen krijgen om de belastingen te verhogen voor de rijken.

Obama wil de bevolking achter zich scharen om druk uit te oefenen op het Congres. Daar moeten Democraten en Republikeinen voor 1 januari een deal maken om de Amerikaanse begroting op de sporen te krijgen.

Komt die deal er niet, dan worden bij het begin van het nieuwe jaar automatisch voor 700 miljard dollar (540 miljoen euro) besparingen en belastingverhogingen van kracht en gaat Amerika over de zogenaamde ‘fiscal cliff’ – zeg maar de ‘begrotingsravijn’. In dat geval voorspellen economen een nieuwe recessie, met alle gevolgen van dien voor de wereldeconomie.

Obama weet dus wat hem te doen staat.

Minicampagne

De fiscal cliff zou vooral middenklassegezinnen treffen. Voorzien wordt dat die gemiddeld 2200 dollar (1700 euro) per jaar meer belastingen zouden moeten betalen als er in Washington geen deal uit de bus komt. Obama bezoekt vrijdag dan ook een speelgoedfabriek in Pennsylvania. Dat is bij uitstek een bedrijf dat het in de feestdagen van de middenklasse moet hebben, schrijft de krant The Washington Post.

Centraal in Obama’s minicampagne staat zijn eis dat de belastingverlagingen van zijn voorganger George W. Bush niet verlengd zouden worden voor de rijken. Obama wil dat al sinds zijn eerste presidentscampagne in 2008, maar botste steeds op een muur van Republikeins verzet.

Obama kreeg tijdens zijn eerste regeerperiode vaak het verwijt dat hij zijn reusachtige campagneapparaat niet aanwendde om zijn politieke agenda door te drukken. Dat terwijl de Republikeinen met de Tea Party wel massaal hun voetvolk mobiliseerden.

Obama lijkt niet van zin om die vergissing een tweede keer te maken. Deze week heeft hij ook ontmoetingen met gewone middenklassers en met kleine ondernemers. Zijn vrijwilligers bellen hun buren om ze te overtuigen, net zoals ze dat het voorbije verkiezingsjaar gedaan hebben. En Obama heeft ook nog steeds een reusachtige database waarmee hij potentiële medestanders met microscopische nauwkeurigheid kan identificeren.

Belastingdiscipline

Van de Republikeinen in het Congres krijgt Obama kritiek voor zijn PR-offensief. “De campagne is voorbij”, zei Mitch McConnell, de Republikeinse leider in de Senaat aan de Washington Post. “Als de president een oplossing wil, dan moet hij met de leden van zijn eigen partij praten, zodat hij hen kan overtuigen van de noodzaak om te handelen.”

Of druk van het publiek een oplossing dichterbij kan brengen in Washington, is een vraagteken. Na de verkiezingen hing er compromisbereidheid in de lucht, maar de voorbije dagen is dat steeds minder van te merken.

Grote vraag is of de Republikeinen bereid zijn om over hogere belastingen te praten. Dat is de voorbije jaren steeds meer een absoluut taboe geworden voor hen. Zo goed als alle Republikeinen in het VS-Congres hebben de plechtige belofte ondertekend dat ze nooit of te nimmer de belastingen zullen verhogen.

De discipline wat dat betreft, wordt afgedwongen door Americans for Tax Reform, de lobbygroep van de machtige Grover Norquist, die door velen gezien wordt als de informele leider van de Republikeinse partij. Her en der in de rangen wordt er gemord over Norquist en zijn belastinggelofte, maar weinig Republikeinen kunnen het zich tegenover hun achterban veroorloven om ze te breken.

Schuldplafond

De zaak wordt nog eens een graad moeilijker omdat de Democraten in de onderhandelingen nu ook weer een verhoging willen meenemen van het schuldplafond. Dat is de wettelijke limiet op de Amerikaanse staatsschuld.

De vorige keer dat het schuldplafond op tafel kwam, in de zomer van 2011, weigerden de Republikeinen tot op het allerlaatste nippertje een verhoging goed te keuren. Dat leidde er toen toe dat de VS voor de eerste keer ooit zijn hoogste kredietrating verloor. Had de VS niet te elfder ure zijn schuldplafond verhoogd, dan was ook dat volgens economen genoeg geweest om een nieuwe recessie uit te lokken.

Toen werd overeengekomen dat er tegen 1 januari 2013 een veelomvattende begrotingsdeal moest komen, op straffe van honderden miljoenen belastingverhogingen en besparingen. De fiscal cliff is dus een valstrik die de partijen voor zichzelf gespannen hebben.

Loopgravenoorlog

De Democraten willen nu van de gelegenheid gebruikmaken om het scenario van 2011 te vermijden de volgende keer dat het schuldplafond bereikt wordt.

“Het zo nogal dom zijn om een akkoord uit te werken dat ervoor zorgt dat we niet over de fiscal cliff gaan als de Republikeinen een maand of zes weken later weer hetzelfde spelletje kunnen gaan spelen als vroeger”, zei de Democratische Senaatsvoorzitter Harry Reid aan de Washington Post.

In een column voor de in Washington druk gelezen krant The Hill liet Grover Norquist alvast weten dat de Republikeinen het schuldplafond als stok achter de deur moeten gebruiken om ook tijdens deze onderhandelingen belastingverminderingen af te dwingen.

Anders gesteld: de stellingen zijn ingenomen voor een nieuwe loopgravenboorlog. (TV)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content