VS: man die 34 kilometer naar zijn werk moest wandelen, krijgt auto en geld

James Robertson, een 56-jarige man die al een jaar of tien elke werkdag ongeveer 34 kilometer naar zijn werk wandelt, is via een krantenartikel geholpen. Een 19-jarige student die het artikel las, haalde binnen 4 dagen 300.000 dollar op. En een plaatselijke Ford-dealer deed de voetganger een auto cadeau.

Het verhaal van James Robertson, in eerste instantie gebracht door de Detroit Free Press, toont de precaire situatie van wat men hier de ‘working poor’ noemt, mensen die arm zijn hoewel ze voltijds werken.

Robertson, geboren in Detroit, en gescheiden, werkt dagelijks van 14 tot 22 uur in Schain Mold & Engineering, een toeleveringsbedrijf voor de auto-industrie. Hij verdient 10,55 dollar per uur (9,3 euro), wat boven het plaatselijke minimumloon ligt van 8,15 dollar.

Ongeveer tien jaar geleden viel zijn oude auto stil en rond die tijd verhuisde het bedrijf, goed 15 kilometer verderop, zodat het op 37 kilometer van Robertsons woning in Detroit kwam te liggen. Geld voor een vervangauto, met verzekering, was er niet, en evenmin geld voor een verhuis. Robertson, die volgens zijn manager de meest stipte van zijn werknemers is, en die naar eigen zeggen werken belangrijk vindt, zag geen andere optie dan waar mogelijk gebruik te maken van het openbaar vervoer en voor het overige te wandelen.

Bus afgelast

Eerst kon hij nog vrij grote stukken met de bus afleggen, maar besparingen hakten bussen weg. Al vele jaren wandelt Robertson dagelijks 21 mijl, bijna 34 kilometer, 17 heen, en 17 terug, langs wegen die niet voor voetgangers zijn bedoeld: autowegen. Hij stapte als een slapende. Hij ging om 8 uur de deur uit en was tegen 4 uur in de ochtend weer thuis. In het weekend sliep hij. Het wandelen had te maken met ritme, zei hij, en met volharding. Voor en na zei hij een schietgebedje. Een keer was hij onderweg beroofd.

Zijn middageten at hij in de kantine van het bedrijf, de echtgenote van de manager kookte voor hem mee, zodat Robertson ’s avonds voor zijn trek terug ook nog warm te eten had. Daarnaast hield hij zijn energie op peil met blikjes cola en met een 2-literfles Mountain Dew.

Af en toe, recent een paar keer per week, werd de taak van de pendelaar vergemakkelijkt door een bankier, Blake Pollock, die Robertson eindeloze keren had zien stappen, en die hem een jaar of twee geleden had aangesproken. Pollock, die nooit eerder een lifter had meegenomen, voerde Robertson sindsdien, telkens hij tijd had, richting werk of richting huis.

Nadat de Free Press zondag over Robertson had geschreven, begon een 19-jarige student, Evan Leedy, via het internet geld voor hem in te zamelen. Binnen 4 dagen was er 300.000 dollar overgemaakt. Schenkers, groot en klein, waren geroerd door de inspanningen die Robertson zich getroostte.

Daar bovenop kreeg hij van een autodealer een rode Ford Taurus cadeau.

Deze dagen zijn opnieuw vermoeiend voor Robertson, niet omdat hij nu nog wandelt, maar omdat de pers hem op het vel zit. Hij werd uitgeroepen tot Persoon van de Week door ABC. Hij wordt internationaal geportretteerd. Hij laat het zich volgens Pollock welgevallen, en hij ziet er de relativiteit van in.