Vrees voor Trumps beleid in Palestijnse Gebieden: ‘Bloedvergieten niet ondenkbaar’

Wided Bouchrika
Wided Bouchrika Freelancejournaliste

Dat kersvers Amerikaans president Donald Trump het Witte Huis nu officieel thuis mag noemen, stuit wereldwijd op ongeloof. Maar de ogen zijn vooral gericht op Israël, het land waarvoor de president zijn steun expliciet uitsprak. ‘Palestijnen verliezen de hoop en dat is gevaarlijk. Het is een kwestie van enkele dagen of maanden voor het weer ontploft’, vreest activist Munther Amira.

Het Palestijnse vluchtelingenkamp Aida met zijn duizenden inwoners bestaat voor meer dan de helft uit kinderen. Ze werpen zowat wekelijks stenen, waarop het Israëlische leger reageert met traangas, (rubber)kogels of aanhouding. Maar na de inauguratie van Amerikaans president Donal Trump werd de muur langs het kamp voor even het strijdtoneel van de volwassen Munther Amira, voormalig hoofd van het Popular Struggle Coordination Committee, en enkele andere activisten. Samen steken ze een foto van het nieuwe staatshoofd in brand.

‘Trump zou bruggen moeten bouwen tussen de mensen, maar hij gaat ze opblazen’, zegt Amira wanneer hij de symbolische actie van de avond in zijn woonkamer aankondigt. ‘Dat is gevaarlijk. Ik vrees voor de toekomst, niet alleen voor die van de Palestijnen.’ Daarmee wijst hij op het imago van de kersverse president, die zich bij vrouwen en migranten niet geliefd heeft gemaakt.

Vrees voor Trumps beleid in Palestijnse Gebieden: 'Bloedvergieten niet ondenkbaar'
© Wided Bouchrika

‘Duidelijk waar we naartoe gaan’

Dat Trump een en ander zou veranderen, gaf hij in december al aan. Toen onthield de regering-Obama-administratie zich op de valreep bij de stemming over VN-resolutie 2334, die opnieuw bevestigde dat de Israëlische nederzettingen in bezet gebied illegaal zijn. De president heeft zich omringd met pro-Israëladviseurs zoals David Friedman, die Amerikaans ambassadeur in Israël wordt. Friedman is gekant tegen een tweestatenoplossing en zamelt geld in voor nederzettingen.

‘We verwachten dat de kolonies enkel gaan groeien. Het is niet ondenkbaar dat daar bloedvergieten bij zal komen kijken’

Munther Amira, activist

‘Voor heel het Midden-Oosten heeft Trump enkel ontmoetingen gepland met de Yesha-raad (een samenwerkingsverband van joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever werd uitgenodigd voor de inauguratie, nvdr.) en Egyptisch president Abdul Fatah al-Sisi. Dan is het meteen duidelijk waar we naartoe gaan’, aldus Amira.

Van Trumps nieuwe entourage wordt verwacht dat ze de nederzettingen van de kolonisten zullen steunen en de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem willen verplaatsen – dat terwijl geen enkel land ter wereld haar ambassade in de stad heeft, noch de annexatie van Oost-Jeruzalem erkent.

‘Trumps relaties met de rechtse partij en de kolonisten zijn heel sterk’, vervolgt de activist. ‘We verwachten dat de kolonies enkel gaan groeien. Het is niet ondenkbaar dat daar bloedvergieten bij zal komen kijken. Een van de leiders van Fatah herinnerde het volk er pas aan dat er in alle landen Amerikaanse ambassades zijn, impliciet oproepend tot verzet. Met 2017 gaan we een van de moeilijkste jaren tegemoet.’

Kantons

De Israëlische regering wilde de mogelijke annexatie van de kolonie Maale Adumim, een nederzetting van zo’n 40 000 Israëli’s net ten oosten van Jeruzalem op de Westelijke Jordaanoever, zondag alvast doorvoeren. De stemming is uitgesteld tot aan de ontmoeting met Trump. Annexatie van bezet gebied zou alle hoop op vrede wegvegen, zo stelde een woordvoerder van Palestijns president Mahmoud Abbas tegenover persagentschap Reuters. Ook Barack Obama waarschuwde zijn opvolger voor de machtsoverdracht over hoe unilaterale beslissingen zoals het verplaatsen van de ambassade naar Jeruzalem een tweestatenoplossing in gevaar zou brengen.

‘De kleine acties met lage opkomst gaan op den duur hol, fake lijken. Maar ermee stoppen is dat lot aanvaarden’

Munther Amira, activist

‘Maar we wisten altijd al waar Israël naartoe wil. Met Trump aan de macht komt dit gewoon open en bloot op tafel te liggen. De rechtse partijen in de regering denken niet meer aan twee staten, maar over hoe ze de Westelijke Jordaanoever kunnen managen’, meent Amira. ‘Als Israël zou doorgaan en zone C inneemt, blijven enkel de 142 van elkaar geïsoleerde stukjes zones A en B over en worden de Palestijnen dus in een soort van kantons gedrongen. Het wordt, vrees ik, leven onder rechtstreeks Israëlisch militair bewind, of militair bewind via de Palestijnse Nationale Autoriteit (PNA). Dat laatste ondervinden we nu eigenlijk al en ik kan niet zeggen dat dat iets positiefs is.’

Corruptie binnen Palestijnse autoriteiten is een bekend fenomeen. Geweldloos verzet wordt niet gehoord en daar komt frustratie en wanhoop uit voort. Jongeren die zouden willen betogen, blijven vaker thuis omdat het een wrange keuze is tussen aangehouden worden door het Israëlische leger of de Palestijnse politie die onder een hoedje spelen.

‘Er heerst heel wat pessimisme onder het volk en dat heeft niet enkel met de verkiezing van Trump te maken’, verklaart Amira. ‘Nee, het gaat om het hele proces waar wij dagelijks mee geconfronteerd worden. Huizen die gesloopt worden, mensen wiens rechten hen ontnomen wordt, geweld en dood.’

Vrees voor Trumps beleid in Palestijnse Gebieden: 'Bloedvergieten niet ondenkbaar'
© Wided Bouchrika

Minder verzet

Op de ochtend van Trumps inauguratie trokken Amira en een vijftigtal activisten en journalisten naar het beruchte Maale Adumim. Ze drongen de kolonie binnen en plaatsten er Palestijnse vlaggen. Iedereen werd opgepakt, een zestal bleef aangehouden en de pers kreeg boetes van enkele honderden euro’s te verwerken. Toch was dit geen grote actie. De slechts tientallen deelnemers stonden in schril contrast met de duizenden die men nodig zou hebben om een impact te maken.

‘Het is een kwestie van dagen of slechts enkele maanden voordat het weer ontploft’

Munther Amira, activist

‘Steeds minder mensen trachten zich nog te verzetten’, zegt een pessimistische Amira. ‘Het lijkt wel of ze willen dat we een soort slaven zijn. Dat we als Palestijnen dit alles maar moeten aanvaarden. De kleine acties met lage opkomst gaan op den duur hol, fake lijken. Maar ermee stoppen is dat lot aanvaarden.’

Het moeilijke jaar 2017 waar Amira over spreekt, is ook de honderdste verjaardag van het zionisme. De toekomst van de Westelijke Jordaanoever is dus aan alle zijden een veelbesproken onderwerp. Maar voor echte verandering zal het gewone volk ook een echte breuk met de geschiedenis moeten eisen. Ook binnen de Palestijnse Gebieden, waar jongeren zelden de hele geschiedenis leren, het onderwijs verslechtert en oude rotten die aan postjes vastklampen enige vorm van vooruitgang of democratie blokkeren.

Intussen is dit voor Amira jammer genoeg de stilte voor de storm: ‘Zoals mensen de hoop verliezen en actie staken, kookt het nog steeds vanbinnen. Het is een kwestie van dagen of slechts enkele maanden voordat het weer ontploft. De situatie is onhoudbaar.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content