The Cuban Five : de V(alse) S(trijd) tegen terrorisme

Hiep! Hiep! Hoera! Op 12 september mogen de Cuban Five vijftien kaarsjes uitblazen. Er valt echter weinig te vieren. Vier van de vijf Cubaanse anti-terroristen zitten dan welgeteld vijftien jaar gevangen, zonder eerlijk proces, zonder bewijsmateriaal en zonder één valabel juridisch argument.

De zogenaamde Cuban Five, vijf Cubaanse anti-terroristen, zitten al jaren gevangen in de VS Hun misdaad? Infiltreren in anti-Cubaanse terroristische netwerken in Miami om zo terroristische acties tegen hun thuisland te voorkomen. Bijna 15 jaar geleden begon voor de Vijf een lange lijdensweg van eenzame opsluiting in kleine donkere cellen, intimidatie, dreigementen tegen vrouw en kinderen, een politiek schijnproces georkestreerd door het Witte Huis onder leiding van Bush jr. en de totale vernedering. Eerder dit jaar mocht René Gonzalez, een van de Cuban Five, de gevangenis onder strikte voorwaarden verlaten en terugkeren naar zijn thuisland Cuba. Toen waren ze nog met vier! Een lichtpuntje in een internationale strijd om solidariteit en gerechtigheid die nu al bijna 15 jaar duurt.

Na een proces dat enkel kan omschreven worden als een aanfluiting van alles waar een rechtstaat voor staat verklaart de jury in 2001 de Cuban Five over de hele lijn schuldig. De rechters in hoger beroep verklaren het proces uni sono ongeldig, maar de anti-Cubaanse Amerikaanse politiek verzet zich tegen die beslissing. De uitkomst laat zich raden: de straffen voor de Vijf zijn buiten proportie en het politieke schijnproces is compleet. Drie van de Vijf kregen levenslang. En dat voor een daad die alleen terrorisme tegen Cuba wou voorkomen.

Wereldwijd voeren actievoerders al vijftien jaar lang actie voor de vrijlating van de Cuban Five. Ze eisen gerechtigheid en worden daarin gesteund door de VN, Amnesty International en tal van politici, juristen, Nobelprijswinnaars en grote namen uit de culturele wereld zoals Oliver Stone en Jackson Browne. Ook in ons land wordt de vraag tot vrijlating van de Cuban Five breed gedragen door zowel de politiek als de culturele wereld. Vandaag komen tientallen actievoerders samen in Brussel aan de Amerikaanse ambassade om de vrijlating van de Cuban Five te vragen.

Alleen in politiek Amerika blijft het oorverdovend stil rond de Vijf – nu nog de Vier. Hoelang kan deze vaudeville nog duren? Hoe lang kan de VS nog doof blijven voor de internationale vraag naar gerechtigheid? De Amerikaanse strijd tegen terrorisme is een valse strijd met twee gezichten. Naar de buitenwereld een brave poedel, maar in de eigen tuin een vervelende Amerikaanse Stafford. Hoe lang kan een land dat zich in de rest van de wereld als democratisch voorbeeld stelt en de grote pleitbezorger is voor de strijd tegen terrorisme deze dubbele moraal nog aanhouden? De arrestatie van de vijf Cubanen vond eind jaren ’90 plaats in de nasleep van het zoveelste incident tussen Cuba en de VS die als kapitalistische wereldmacht liever geen communistische staat in zijn achtertuin zag. Maar the time has changed!

Op 20 januari 2009 werden we wakker in een andere wereld. Met de aanstelling van president Obama haalt de internationale gemeenschap opgelucht adem. Yes, we can! Het rijk van Bush jr. is eindelijk uit en de VS lijkt klaar om uit zijn internationale schelp te kruipen. De relatie tussen Cuba en de VS ontdooit enigszins. Er is hoop! Hoop voor een meer rechtvaardige wereld. Nieuwe hoop ook op gerechtigheid voor de Cuban Five.

Tot op vandaag wachten vier van de Cuban Five, Gerardo Hernandez, Ramon Labanino, Antonio Guerrero en Fernando Gonzalez in hun kleine cellen echter nog steeds op die gerechtigheid. Tot nog toe blijft Washington volharden in de boosheid, ondanks het manifeste ongelijk. Er is niets dat de gevangenschap van de Cuban Five rechtvaardigt. Geen bewijsmateriaal, geen enkel valabel juridisch argument! President Obama is vandaag voorbij halfweg zijn presidentschap. In één pennentrek kan Obama de vier gevangen Cubanen vrijheid te verlenen zodat ze terug kunnen naar hun thuisland waar hun families al 15 jaar lang op hen wachten. Met één simpele handtekening kan Obama de geschiedenis ingaan als de president die het aandurfde één van de grootste politieke schijnprocessen van deze eeuw recht te zetten.

De strijd voor de Cuban Five gaat verder dan de strijd om vrijlating van -nu nog vier- Cubanen. Het is een strijd voor mensenrechten en eerlijke justitie. We zijn op een kantelmoment gekomen, we weten niet wat (en welke Amerikaanse president) de toekomst zal brengen. Het is nu of nooit voor de Vijf! Wordt het de vrijlating of de politieke vergeetput? Obama, free the Five! The time is now! We know you can!

Kurt De Loor, Vlaams Volksvertegenwoordiger voor SP.A, voert al jaren actie voor de vrijlating. Vandaag demonstreert hij met tientallen andere actievoerders aan de Amerikaanse ambassade in Brussel voor de vrijlating van de Cuban Five.