Peter Bouckaert, de Belgisch-Amerikaanse directeur noodsituaties van Human Rights Watch, pleit er in Knack voor om meer vluchtelingen uit Syrië in Europa op te vangen.
De buurlanden van Syrië kreunen onder de honderdduizenden vluchtelingen. Europa maant hen aan om hun grenzen open te houden, maar draagt zelf nauwelijks bij aan de opvang.
Bouckaert: De politiek van de EU is schrikwekkend. Je kunt niet zomaar de deur sluiten. Er zijn twee miljoen Syrische vluchtelingen in het buitenland en vier miljoen binnen Syrië. Velen van hen zijn hoogopgeleide mensen die hier werk zouden kunnen vinden. We mogen die vluchtelingen niet enkel zien als een last voor Europa. Velen van hen zijn wanhopig op zoek naar een betere bestemming. Onder de bootvluchtelingen die verdrinken tussen Noord-Afrika en Zuid-Europa zitten ook veel Syriërs.
HRW heeft de Europese leiders opgeroepen tot concrete actie om nog meer bootdrama’s te vermijden, maar er is geen eensgezindheid. Het is ook onmogelijk om alle vluchtelingen uit Afrika op te vangen.
Bouckaert: Om te beginnen moeten we ons veel harder opstellen tegen de corruptie en de mensenrechtenschendingen in de landen waar de vluchtelingen vandaan komen. In Somalië, Ethiopië en Eritrea hebben minderheden geen leven meer. Elders roven Afrikaanse leiders nog altijd hun land leeg op de kap van de bevolking, die dan maar elders haar heil gaat zoeken. Als je de reisverhalen van die mensen hoort, lopen de rillingen over je rug. Ze weten nochtans van verwanten die de reis al hebben gemaakt hoe verschrikkelijk het is. Wat Europa ook doet, het moet een humane oplossing zijn en het moet een einde brengen aan het nodeloos sterven van mensen. Natuurlijk kan Europa zijn grenzen controleren, maar nog hogere muren bouwen zal niets uithalen. Mensen zullen blijven proberen om in Europa te raken. (HC)
Een uitgebreid interview met Peter Bouckaert over hoe hij de executie van de Libische leider Moeammar Khaddafi van nabij meemaakte, hoe hij zijn ervaringen aan het front in ex-Joegoslavië, Afghanistan, Tsjetsjenië en Syrië combineert met een gezinsleven in Zwitserland, en hoe hij omgaat met de dood van zijn beste vriend, oorlogsfotograaf Tim Hetherington, leest u deze week in Knack.(HC)
