Een pas goedgekeurde wet laat Israël toe om gevangen in hongerstaking te dwingen voedsel in te nemen. Noodzakelijk om levens te redden volgens de een, een vorm van foltering volgens de ander.
Het Israëlische parlement keurde een wet goed die toelaat dat gevangenen tijdens een hongerstaking gedwongen worden voedsel in te nemen, als hun leven of gezondheid in gevaar is. Palestijnse gevangenen gaan in Israël namelijk vaak in hongerstaking.
Maar mensenrechtenorganisaties keuren de praktijk af. Onder meer de Verenigde Naties noemen het gedwongen voeden ‘inhumaan.’ Het zou een onmenselijke en vernederende behandeling zijn. ‘Hongerstaking is vaak het enige redmiddel dat de gevangenen hebben om tegen ongrondwettelijke opsluitingen en onmenselijke voorwaarden te protesteren’, voegt de ngo Artsen voor Mensenrechten daaraan toe.
Israël verdedigt zich door te stellen dat het hun laatste middel is om gevangen die weigeren te eten, levend te houden. Op dit moment zijn twee gevangenen in Israël in hongerstaking. Eentje weigert al 12 dagen te eten, de andere houdt de staking al 43 dagen vol. De mannen zijn slechts twee van de 6.000 Palestijnse gevangenen in Israëlische cellen. 400 van al die gevangen worden vastgehouden zonder enige aanklacht. Het is vooral deze groep die dreigt met een hongerstaking om een eerlijk proces te krijgen.
Vloeistof in de longen
Hoewel het ondertussen al 35 jaar geleden is, herinnert Abdulrahim Nubain nog steeds hoe het voelde toen hij gedwongen werd opnieuw te eten na een hongerstaking. ‘Ze duwde me op de grond en staken een buisje in mijn neus’, vertelt hij aan Al Jazeera. ‘Het voelde alsof mijn hoofd ontplofte. De vloeistof liep in mijn maag, maar die was helemaal leeg en werd plots veel te snel gevuld, en er was niets dat ik kon doen. Het deed pijn, maar toch deden ze het opnieuw.’
Nubain maakte in 1980 deel uit van een ganse groep hongerstakers in een Israëlische gevangenis. Twee mannen kwamen toen om het leven omdat de toegediende vloeistof in hun longen terechtkwam in plaats van in de maag. Voor Nubain is het duidelijk: gedwongen voeden is een vorm van foltering.
Ethisch
‘De discussie is niet of er een leven gered kan worden of niet. De discussie mag niet gaan over het al dan niet gevaar van een hongerstaking.’ Waar de discussie dan wel over moet gaan volgens Yoel Donchin van Artsen voor Mensenrechten is of ‘het ethisch is of niet.’ ‘We moeten ons de vraag stellen of we mensen iets kunnen opleggen wat tegen hun wil, geloof of overtuiging is.’
Al Jazeera laat Yoel Hadar van het ministerie voor Gezondheid, hierop reageren: ‘Wij willen medische zorg verlenen als dat nodig is. Als dokters adviseren dat voeding nodig is om te overleven, zullen we die raad opvolgen.’
Maar volgens ex-gevange Nubain gaat gedwongen voeding niet om levens redden, ‘wel om het breken van de moraal.’ (AVE)
