Lia van Bekhoven

‘Seksueel misbruik in Groot-Brittannië: een kwestie van klasse’

Lia van Bekhoven Correspondent in Londen voor Knack, BNR, VRT-radio, Terzake en Elsevier

Het sociale klimaat mag dan gewijzigd zijn ten gunste van meer begrip voor slachtoffers van seksueel misbruik, Britse jongeren uit een zeker milieu moeten van het establishment verder niet te veel verwachten, schrijft Engeland-correspondente Lia van Beckhoven.

‘Probeer het te vergeten’, zei zijn moeder toen de vierjarige Jon Bird naar huis rende, huilend van pijn, nadat een onbekende hem in het bos verkracht had. ‘Niet over nadenken’, zeiden docenten toen zes jaar later, op kostschool, een docent ontslagen werd, maar niet gearresteerd, voor seksueel misbruik van Bird en andere leerlingen.

Decennialang was dit het antwoord op aantijgingen van misbruik in Britse instituties. In kostscholen, kindertehuizen, ziekenhuizen en de BBC. Vergeten en ontkennen. In verkennerij, kerk, parlement en voetbalclubs. Zand erover.

Seksueel misbruik in Groot-Brittannië: een kwestie van klasse

Maar langzaam worden de deksels van de doofpotten gelicht. Op de ontbijttelevisie deden deze week oud-profvoetballers geëmotioneerd verslag van hoe hun leven werd beschadigd door mensen die hen moesten beschermen. Ze konden er, vaak voor het allereerst, over praten omdat ze geloofd werden. Een paar jaar geleden zouden hun aantijgingen genegeerd zijn. Nu worden binnen enkele uren meldlijnen geopend en politiekorpsen ingeschakeld. Engelse voetbalclubs zijn onderzoeken gestart. Arrestaties en veroordelingen zullen, op den duur, volgen. ‘Ik dacht dat het voor altijd verborgen zou blijven’, zegt Bird, nu betrokken bij een organisatie die ijvert voor het belang van mensen die in hun jeugd misbruikt zijn. ‘Ik sta er nog steeds versteld van dat het serieus genomen wordt’.

Voor en na Jimmy Savile

Jimmy Savile was de waterscheiding. Bijna vijftig jaar lang een BBC-coryfee, was Savile beroemd vanwege zijn tv-shows en charitatief werk. Maar nog geen jaar na zijn dood in 2011, kwamen aantijgingen bovendrijven dat hij beide gebruikt had om honderden jongeren te lokken en te verkrachten. Legio andere bekende Britten zijn sindsdien veroordeeld en vastgezet.

De slachtoffers werden door de politie beschouwd als sletten.

Vorig jaar barstte een nieuw en veel omvangrijker schandaal open. In de Noord-Engelse stad Rotherham hadden (meest Aziatische) bendes 1.400 jonge vrouwen jarenlang misbruikt. Meisjes, soms elf jaar oud, waren systematisch verkracht door groepen mannen. Ze waren ontvoerd, geslagen en bedreigd met vuurwapens. Een jonge vrouw zei altijd gedacht te hebben dat groepsverkrachting ‘er nou eenmaal bijhoorde’, dat het onderdeel was van het tienerbestaan. Autoriteiten deden niets die indruk te ontkennen. De slachtoffers werden door de politie beschouwd als sletten.

Is Engeland uitzonderlijk? Het mag dan lijken alsof de Britten het patent hebben op seksueel misbruik, maar overal ter wereld worden kinderen misbruikt. En overal zijn er instituten die belast zijn met de bescherming van kinderen en hun werk niet doen. In Groot-Brittannië kon seksmisbruik lang gedijen omdat het oogluikend werd toegestaan. Een hardnekkig klassensysteem gedoogt dat de rijken, de beroemden en de machtigen jongeren kunnen uitbuiten, in de wetenschap daarvoor niet gestraft te worden. Het establishment bestaat bij de gratie, lijkt elkaar de hand boven het hoofd te houden. Maar dat niet alleen. Misbruik is ook, zoals zoveel in het Verenigd Koninkrijk, een kwestie van klasse. Het is de onderzijde van een samenleving die niet investeert in jongeren, die geïnstitutionaliseerde verwaarlozing toestaat en niet wil weten van misbruik thuis. (De meeste seksovertredingen gebeuren in het ouderlijk huis).

Seksmisbruik op industriële schaal

Decennialang is gewaarschuwd voor seksmisbruik op ‘industriële schaal’. Premier David Cameron noemde het vorig jaar, ‘een even grote bedreiging voor ons land als terreur’. Het kamerlid voor Rotherham, Sarah Champion, schat dat in haar kiesdistrict alleen een miljoen Britse kinderen seksueel misbruikt is gedurende een periode van zestien jaar. In Britse gevangenissen is een op de acht gedetineerden een seksovertreder.

Savile en Rotherham hebben geleid tot een groter bewustzijn en meer meldingen van misbruik. Het aantal mensen dat wordt doorverwezen is groter dan ooit. Maar vaak blijft het daarbij. Voor 50.000 slachtoffers van seksueel misbruik is geen plaats of begeleiding. Het sociale klimaat mag dan gewijzigd zijn ten gunste van meer begrip en openheid. Maar Britse jongeren uit een zeker milieu doen er goed aan van het establishment verder niet veel te verwachten.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content