Paus Franciscus veroordeelt “verwerpelijke” bomaanslag in Syrië tijdens “Urbi et orbi”

© REUTERS

Paus Franciscus heeft op paaszondag traditiegetrouw “Urbi et orbi” uitgesproken, zijn zegen voor de stad en de wereld. Hij veroordeelde daarin de aanslag met een autobom nabij Aleppo, de stad in het noorden van Syrië, waarbij zaterdag meer dan 110 personen om het leven kwamen.

“Moge de Heer de inspanningen blijven ondersteunen van zij die actief troost en verlichting brengen voor de burgerbevolking in Syrië, het beminde en gekwelde Syrië, ten prooi aan een oorlog dat gruwel en dood blijft zaaien”, zei Franciscus. “Gisteren hadden we de recentste verwerperlijke aanslag op vluchtende vluchtelingen, waarbij verschillende doden en gewonden vielen.”

Franciscus riep ook op tot vrede in andere door oorlog geteisterde landen, hij sprak zijn steun uit aan de dialoog en democratie in zijn eigenste Latijns-Amerika, wees op de benarde toestand van slachtoffers van terrorisme, oorlog, tirannieke regimes en hongersnood, en betreurde de hoge jongerenwerkloosheid in Europa.

Voor zijn “Urbi et orbi” ging de paus de traditionele paasmis voor op het Sint-Pietersplein in Rome, dat gedecoreerd was met 35.000 bloemen en planten uit Nederland. Duizenden gelovigen woonden de viering bij, die gepaard ging met strenge veiligheidsmaatregelen. In een spontane preek tijdens de paasmis riep de paus de gelovigen op hun hoop niet te verliezen ondanks het vele leed in de wereld. Normaal houdt de paus tijdens de paasmis geen preek.

“Vergeet leed mensen niet”

Tijdens een paaswake op zaterdag in de Sint-Pietersbasiliek in Rome heeft de paus opgeroepen om het leed van de mensen overal ter wereld niet te negeren. Net als op Goede Vrijdag vroeg de Paus op Stille Zaterdag aandacht voor vluchtelingen en mensen in oorlogsgebieden.

De kerkvader verwees naar het leed van Maria en Maria Magdalena, die vol verdriet waren toen ze het graf van Christus gingen bezoeken. Dat verdriet kan je vandaag zien op het gezien van talrijke vrouwen, aldus de paus.

“In hun gezichten zien we de reflectie van alle mensen die, in de straten van onze steden, de pijn van ellendige armoede voelen, het verdriet dat veroorzaakt wordt door uitbuiting en mensenhandel”, klonk het. “We zien ook de gezichten van die mensen die begroet worden met minachting omdat ze immigranten zijn, die hun land, huis en familie hebben moeten achterlaten. We zien de gezichten met ogen die eenzaamheid en verlatenheid uitdrukken, omdat hun handen vol rimpels staan.”

Dood migranten en oorlogsslachtoffers

Op Goede Vrijdag drukte de paus ook al zijn schaamte uit voor de dood van migranten en oorlogsslachtoffers. Franciscus doopte tijdens de viering elf mensen, vooral volwassenen die zich bekeerd hebben tot het katholicisme, afkomstig uit Italië, Spanje, Tsjechië, de Verenigde Staten, Albanië, Malta, Maleisië en China, aldus persagentschap Reuters. De ceremonies rond de Heilige Week gebeuren in Rome onder strenge veiligheidsmaatregelen vanwege de recente aanslagen in Londen en Stockholm.

Ook boodschap van hoop bij kardinaal Jozef De Kesel

Paus Franciscus veroordeelt
© Belga

Er is vandaag veel onzekerheid over de toekomst. Er is ook veel angst, aangewakkerd door de immer dreigende terreur. Maar aan die angst mogen we niet toegeven. Dat heeft kardinaal Jozef De Kesel zondag gezegd tijdens zijn paashomilie in de kathedraal van Mechelen.

Volgens De Kesel is er voor christenen geen groter feest dan het Paasfeest. “Het is een blijvende bron van vreugde. De apostelen hebben die vreugde en die zekerheid niet voor zich gehouden”, aldus de kardinaal.

De Kesel stelt zich de vraag of die vreugde wel geloofwaardig is. “Is ze niet blind voor de droefheid, de angst en het lijden dat er nog altijd is. Ziet ze het geweld en het onrecht niet waar mensen nog steeds het slachtoffer van zijn? Hoeveel onzin en hoe zeer kunnen mensen elkaar de dood aandoen.”

Volgens de kardinaal is er vandaag ook zoveel onzekerheid over de toekomst. “Angst ook, nog aangewakkerd door de immer dreigende terreur. We dreigen ons op onszelf terug te plooien en worden ongevoelig voor de nood van anderen. Neen, aan die angst mogen we niet toegeven. We moeten durven blijven geloven en ons niet afsluiten.”

Partner Content