Nieuwe ontwikkelingen in onderzoek Alpenmoord

In het moordonderzoek rond de zaak-Al-Hilli, de in Frankrijk doodgeschoten Brits-Iraakse familie, kregen een aantal vragen een antwoord.

Vandaag kwam een team van ontmijners van de Royal Logistics Corps bij het huis van Saad al-Hilli in het Britse Claygate (Surrey), zo meldde de BBC. Verschillende items uit het huis hadden de bezorgdheid van de inspecteurs opgewekt waardoor men zich genoodzaakt zag om de veiligheidszone uit te breiden.

De substanties die aanvankelijk aanzien werden als “potentieel gevaarlijk”, bleken later op de dag niet gevaarlijk te zijn, dat meldde de politie van Surrey. De ontmijners waren uit voorzorg opgeroepen omdat men niets aan het toeval wou overlaten.

Grootmoeder Het oudste slachtoffer van de moord blijkt de grootmoeder van de twee overlevende meisjes te zijn.

De slachtoffers waren nog niet allemaal formeel geïdentificeerd. Zeena, de vierjarige dochter van Saad al-Hilli en de enige die ongeschonden uit de BMW kwam, wist haar ouders te identificeren toen kinderpsychologen haar vroegen wie er in de auto zat. Over de tweede vrouw op de achterbank kon ze echter niets zeggen buiten het feit dat ze haar niet goed kende. De vrouw in kwestie bezat een Zweeds paspoort wat de zaak nog ingewikkelder maakte.

Verschillende bronnen uit de naaste omgeving bevestigden dat het inderdaad grootmoeder Suhaila Al-Allaf was. De Franse procureur Maillaud wilde het echter pas formeel bevestigen na verdere DNA-analyses.

Vijfentwintig kogels, één pistool?

In en rond de auto vonden onderzoekers 25 kogelhulzen. Saad al-Hilli, zijn vrouw Ikbal en schoonmoeder Suhaila hadden elk twee kogels in het voorhoofd gekregen. Sylvain Mollier, de fietser die op de verkeerde plaats op het verkeerde moment was, kreeg er vijf door zijn lichaam.

Ballistisch onderzoek, zo meldde de Britse zender M6, wees uit dat de kogels allemaal uit hetzelfde pistool met een kaliber van 7,65 millimeter kwamen. Dit werd ondertussen bevestigd door een bron nabij het onderzoek. Hierdoor kon de piste dat er meerdere daders waren, worden afgeschoten.

Spionagesatellieten en de MI6 Saad al-Hilli, de vijftigjarige Brit van Iraakse afkomst die op woensdag 5 september vermoord werd, werkte als freelance ingenieur bij Surrey Satellite Technology Limited, een bedrijf uit de lucht- en ruimtevaartsector. SSTL is gespecialiseerd in communicatie- en weersatellieten.

In 2008 nam de Europese luchtvaart-, ruimtevaart en defensiegroep EADS het bedrijf, en dus ook klanten als NASA en haar Europese variant ESA, over. Saad zou betrokken geweest zijn bij de bouw van enkele spionagesatellieten en zou dus op die manier in het bezit geweest zijn van geheime informatie. Deze informatie zou wel eens waardevol genoeg kunnen zijn om naar de grote middelen te grijpen en hem te laten liquideren.

Franse politiediensten ondervroegen ondertussen al de werknemers van SSTL in de hoop uit te maken of het iets met de zaak te maken zou hebben. Meer is er echter op dit moment nog niet bekend.

De Britse Inlichtingendienst MI6 was al langer op de hoogte van Saads werkpraktijken. Kennelijk vonden ze het in 2003 belangrijk genoeg om hem gedurende een aantal weken te controleren tijdens de Irak-oorlog. Hooggeplaatste Britse veiligheidsbronnen ontkenden dit echter.

Erfeniskwestie

Een andere piste die opgevolgd werd, had betrekking tot de erfeniskwestie die voor een verzuurde relatie had gezorgd tussen broers Saad en Zaïd al-Hilli. Deze ruzie werd niet alleen door Zaïd ontkend maar ook door een Australische neef.

Een oude jeugdvriendin van Saad, de Amerikaanse Mae Farisal El-Wailly, beweerde echter het tegendeel. Saad zou tegen haar gezegd hebben dat hij zijn broer uit zijn leven had gewist nadat er een dispuut was geweest rond de erfenis van hun vader. Saad zelf zou de erfenis geblokkeerd laten hebben tot grote ergernis van zijn broer. Zaïd al-Hilli werd voor een derde keer verhoord. Men wilde het niet met zoveel woorden bevestigen maar Zaïd zou voorlopig de hoofdverdachte blijven.

Nalatigheid

Er werd de Franse politie ook nalatigheid verweten. Allereerst was men uiterst verontwaardigd dat de kleine Zeena pas acht uur nadat de plaatselijke autoriteiten verwittigd waren, gevonden werd. Ze was zelfs niet opgemerkt door warmtesensoren van helikopters.

De Britse media was ook niet te spreken over het aantal agenten dat op de zaak gezet werd: slechts 48. Was het in Groot-Brittannië gebeurd, het zouden er zeker 100 geweest zijn, zo klonk het.

Mogelijk belangrijk bewijsmateriaal zou vernietigd geraakt zijn doordat de plaats delict te vroeg vrijgegeven was: minder dan 48 uur na het schietincident. Bovendien zou de onmiddellijke omgeving niet grondig genoeg uitgekamd geweest zijn. Men had nog geen enkel idee over de mogelijke ontsnappingsroutes en of de Al-Hilli’s achtervolgd of opgewacht werden. Indien ze opgewacht geweest zouden zijn, hadden de bosjes en struiken in de buurt van de auto onderzocht moesten worden op DNA.

Op zondag 9 september werd er overgegaan tot een nieuw buurtonderzoek in Chevaline. Men wou controleren of het eerste onderzoek exhaustief genoeg gebeurd was. De Franse president Hollande verzekerde dat “alles in het werk wordt gesteld om de schuldige van de moorden terug te vinden”.

Eén zekerheid: hals over kop Van één zaak waren de onderzoekers het in ieder geval al zeker: de Al-Hilli’s hadden Surrey hals over kop verlaten. Saad zelf had namelijk tegen een buur laten weten dat hij zich onveilig voelde. De buurman in kwestie had hem onlangs nog op de koffie gevraagd, maar toen was hij al in Frankrijk.

Bovendien had de zevenjarige dochter Zaïnab, die intussen uit haar coma werd gehaald, vorige woensdag op school moeten zijn. Het schooljaar van haar vierjarige zusje Zeena zou een week later beginnen.

Wachten op antwoorden

Procureur Maillaud heeft voorlopig nog geen toestemming van de dokters gekregen om Zaïnab te ondervragen aangezien ze nog onder de slaapmiddelen en pijnstillers zit.

Het zou dus nog wel even kunnen duren vooraleer Zaïnab de gehoopte antwoorden zou kunnen geven opdat de mysteries opgelost zouden zijn. (CS)