Toen Bill de Blasio, burgemeester van New York, dinsdag een gewonde politieagent in het ziekenhuis opzocht, liet die zijn afkeuring voor het beleid van de burgemeester overduidelijk blijken. Agenten schrijven uit protest geen bekeuringen meer uit, en velen tonen de burgemeester waar ze kunnen hun rug.
De Democratische burgemeester Bill de Blasio had buitensporig politiegeweld als een van de thema’s in zijn verkiezingscampagne opgenomen. Dat viel toen al niet goed bij de politievakbond. De verhoudingen raakten helemaal verhit tijdens de afwikkeling van de zaak tegen de agent die de ongewapende, zwarte sigarettenverkoper Eric Garner in een wurggreep had genomen en daarmee diens dood had veroorzaakt. De agent werd door een Grand Jury in Staten Island, New York, buiten vervolging gesteld. De burgemeester had daarna niet alleen een eigen onderzoek en bijscholing voor zijn agenten bevolen, maar ook toegegeven dat hij beducht was voor de manier waarop zijn zoon, geboren uit een gemengde relatie, door later de politie zal worden bejegend.
En de burgemeester liet protesten tegen de buiten vervolging stelling grotendeels ongemoeid plaatsvinden. In enkele betogingen werd tot geweld tegen agenten werd opgeroepen.
Toen op 20 december twee agenten door een, is intussen gebleken, gestoorde man werden gedood, vond de vakbondsleider van de politie dat de burgemeester bloed aan zijn handen had. Tijdens een persbijeenkomst keerden vele agenten hun rug naar de burgemeester. Dat deden ze, zij het minder unaniem, opnieuw tijdens de begrafenisceremonie voor de gedode agenten.
‘Neen, merci’
Maandag raakten twee agenten die opgeroepen waren voor een overval bij een schietpartij met de overvallers ernstig gewond. Ze zijn allebei buiten levensgevaar en de burgemeester ging op bezoek. Een van de twee, de 30-jarige Andrew Dossi, was volgens de New York Post niet opgezet met dat bezoek. De krant sprak met diens vader Joe die uitlegde waarom zijn zoon een bezoek van de burgemeester niet zag zitten. “Hij (Andrew Dossi) heeft elke dag te maken met zeg maar uitschot en krijgt daarbij geen ondersteuning (van de burgemeester). Kom nou. Dit (politieagenten) zijn mensen die in de loopgraven zitten en die met alles en iedereen moeten omgaan”.
Dat is in essentie het conflict. De agenten voelen zich, terwijl ze de indruk hebben hun leven te riskeren, niet gesteund of zelfs in de steek gelaten door een burgemeester die in deze wel een groot deel van de bevolking vertegenwoordigt – een bevolkingsdeel dat een politie wil die minder militair en minder overweldigend opereert.
Geen boetes
De politie laat nog op een andere manier zijn afkeuring voor het beleid blijken. Sinds 20 december worden er drastisch minder bekeuringen uitgeschreven.
The New York Times, die de statistieken bijhoudt, becijferde dat er de voorbije week half zoveel mensen werden gearresteerd als een jaar geleden. Het aantal bekeuringen viel terug op ongeveer 10 procent van dezelfde periode in 2014. In Coney Island is er vorige week geen enkele parkeerboete uitgeschreven. De krant had vorige week al in een editoriaal de kant van de burgemeester gekozen. De politie laat de bewoners in de steek, aldus de krant.
De burgemeester, die onmiddellijk na de dood van de agenten enigszins uit zijn lood geslagen was, is nu volgens The Times weer assertiever. Tijdens een persconferentie probeerde hij zowel zijn korps te prijzen (“het beste van de wereld”) als de kritiek gaande te houden (“de mensen geloven dat we beter kunnen doen”). Hij bekritiseerde openlijk de agenten die tijdens de begrafenisceremonie met hun rug naar hem gingen staan: hij noemde het “respectloos voor de bewoners van deze stad”.
Ook op deze persconferentie werd negatief gereageerd door de politievakbond die de burgemeester verwijt geen toenadering te zoeken.
De politiecommissaris, William Bratton, is momenteel de brugfiguur tussen politiek gezag en politie, maar ook hij kan voorlopig geen dooi in de relaties bewerkstelligen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier