Vlak voor zijn geplande lezing aan de liberale Berkeley-universiteit braken rellen uit en werd het evenement afgelast. Wie is Milo Yiannopoulos en waarom doet hij als rechtse conservatief een liberaal bolwerk als het Californische Berkeley aan?
Het gewelddadige protest op de campus van de Berkeley-universiteit in Californie woensdagavond kwam journalist Milo Yiannopoulos stiekem wel goed uit. Het gaf hem zijn zoveelste wapenfeit in zijn strijd tegen politieke correctheid. De Britse journalist tourt langs overwegend progressieve universiteitscampussen om zijn mening te verkondigen, onder het motto van de vrijheid van meningsuiting. Hij kiest vooral campussen uit waar het merendeel van de studenten hem niet zien zitten. Hij zegt opruiende, soms ronduit racistische of misogynistische dingen. Als daar commentaar op komt, zegt hij: ‘Zie je wel? Van de liberalen mag je niets zeggen! Ze accepteren de vrijheid van meningsuiting niet! Ze zijn politiek correct!’
De afgelasting van het evenement in Berkeley was olie op het vuur. Op zijn Facebookpagina raast hij tegen de ‘linkse liberalen’ en de universiteit van Berkeley. (Op Twitter vind je hem niet. In de zomer van 2016 werd hij permanent verbannen na aanhoudende racistische opmerkingen over comedienne Leslie Jones.) Het legt hem geen windeieren, hij heeft er in de afgelopen 24 uur ruim 80.000 volgers bij gekregen. De Facebookvideo waarin hij terugkijkt op de rellen in Berkeley is al 1,2 miljoen gekeken. President Trump heeft inmiddels op Twitter gedreigd het overheidsgeld dat naar de openbare universiteit UC Berkeley gaat stop te zetten.
If U.C. Berkeley does not allow free speech and practices violence on innocent people with a different point of view – NO FEDERAL FUNDS?
— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) February 2, 2017
Breitbart
Yiannopoulos is schrijver voor Breitbart, de ultrarechtse website waar tot voor kort Steve Bannon, nu de belangrijkste adviseur van president Trump, hoofdredacteur van was. Breitbart is als Fox News, maar dan tien keer heftiger. Ze zien in de traditionele media een samenzwering tegen rechts Amerika. Yiannopoulos is hun kroonprins. De website sponsort zijn ‘Dangerous Faggot’-tour langs de universiteiten (faggot is een scheldwoord voor homo’s dat Yiannopoulos, zelf homo, sarcastisch gebruikt), en betaalt daarmee ook voor de toenemende veiligheidsmaatregelen die het moet nemen. Berkeley was geenszins de eerste keer dat zijn aanwezigheid protest opriep. Vorig jaar in mei was er een incident bij een lezing op de DePaul-universiteit in Chicago, toen activisten het podium overnamen. Eerder dit jaar waren er rellen bij de Davis-universiteit en afgelopen woendag op de Berkeley-campus. Yiannopoulos roept sterke gevoelens op bij zijn tegenstanders.
Terwijl hij niet heel andere dingen zegt dan andere ultra-rechtse iconen als Sean Hannity of Rush Limbaugh. Hij vindt moslims gevaarlijk. Hij haat feministen, omdat ze voor het vermoorden van baby’s zijn en de witte man tot slachtoffer maken (hij heeft zelfs een fonds voor witte mannen die naar de universiteit willen opgericht). Hij diskwalificeert de Black Lives Matter-beweging omdat ze niet praten over zwarte Amerikanen die door andere zwarte Amerikanen om het leven worden gebracht. De inkomenskloof tussen mannen en vrouwen bestaat volgens Yiannopoulos niet. Het zijn weliswaar kwetsende, maar uiteindelijk vrij klassieke, ultra-rechtse opvattingen.
Politieke correctheid
Waarom roept Yiannopoulos dan zoveel emoties, van zowel tegen- als voorstanders, op? Hij heeft een grote schare fans, die alles wat hij doet toejuicht. Na het incident in Berkeley is zijn boek ‘ ‘Dangerous’ op nummer 5 in de Amazon boekentop-30 terecht gekomen, terwijl het nog niet eens verschenen is. Zoveel voorbestellingen zijn er al gedaan.
Yiannopoulos weet als geen ander de politieke correctheid-kaart weet te spelen. In de Amerikaanse samenleving, zeker in linkse kringen, zijn er ontzettend veel ongeschreven regels van hoe je dingen wel of niet mag zeggen. Yiannopoulos is niet de enige bekendheid die daar lak aan heeft. De linkse comedian Bill Maher staat er ook bekend om flink tegen heilige huisjes te schoppen. In de uitzending van zijn programma afgelopen vrijdag ging hij daar nog uitgebreid op in. “De Democraten zijn veranderd van de partij die mensen beschermt in de partij die gevoelens beschermt. Van de partij die zei ‘Vraag niet wat het land voor jou kan doen’ naar ‘je bent me een excuus verschuldigd”, zei Maher.
Maar Yiannopoulos doet er een schepje bovenop. Niet alleen is hij anti-politieke correctheid, hij koppelt dat aan vrijheid van meningsuiting en positioneert zichzelf daarmee als voorvechter van alles waar Amerika voor staat: land of the free,vrijheid voor iedereen. Als wat hij zegt iemand niet zint, is diegene automatisch anti-vrijheid van meningsuiting. Het doet denken aan de manier waarop de Nederlandse Geert Wilders zich vaak positioneert: voorvechter van de ongehoorde witte middenklasser die zich zorgen maakt, maar door de linkse elite monddood wordt gemaakt. En door steeds de confrontatie te zoeken, bijvoorbeeld door een tour langs liberale universiteiten te maken, blijft Yiannopoulus zichzelf van brandstof voor zijn rol van vrijheidsstrijder voorzien.
En hij speelt die rol niet per se, hij gelooft echt dat hij een vrijheidsstrijder is. Typerend is zijn reactie als iemand hem een racist of nationalist noemt, of vergelijkt met mensen die dat stempel trots dragen. Dan raast en tiert hij net zolang tot er excuses worden aangeboden of voldoende van zijn volgelingen hem ervan verzekerd hebben dat hij zeker geen racist danwel nationalist is.
Gevangen in het midden
Yiannopoulos is het boegbeeld van de Amerikaan die zich de mond gesnoerd voelt door politieke correctheid. Hij is de duivel in de ogen van de activisten die zich weigeren neer te leggen bij vier jaar Trump.
Daarmee staat Yiannopoulos symbool voor de verdeeldheid in de VS. De gematigde Amerikaan, die niets ziet in de opruiende taal van Yiannopoulos, diens werkgever Breitbart of president Trump, maar die tegelijkertijd moe wordt van de politieke correctheid die het mogelijk kwetsen van ieder ander zwaar straft, zit gevangen in het midden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
