Meubelen van Le Corbusier ontsieren staatsbezoek van Hollande

© REUTERS
Ludo Bekkers
Ludo Bekkers Kunst- en fotografierecensent

De Franse president François Hollande vertrekt binnenkort op staatsbezoek naar India en er ligt daar een klein probleem op hem te wachten. Niet van politieke maar eerder van culturele aard. Waar gaat het om?

Toen in 1947 Pakistan een zelfstandige staat werd, viel Lahore, toen de administratieve hoofdstad van het verenigd India, onder Pakistan. De toenmalige Indiase regering onder de premier Pandith Nehru nam toen de beslissing om een nieuwe administratieve hoofdstad te creëren in een enorme vlakte die Chandigarh werd genoemd. Daarvoor, werd onder impuls van Nehru zelf, de bekende Zwitsers-Franse architect en urbanist Le Corbusier (Charles Edouard Jeanneret, 1887-1965) aangetrokken. Samen met Lucio Costa en Oscar Niemeyer ontwikkelde hij zijn ideale stadsplan en een aantal monumentale gebouwen die deze nieuwe stad tot een unicum van urbanisatie moesten maken.

Wie de stad in zijn beginstadium bezocht zag al snel dat het basisidee van Le Corbusier met zijn rangorde van wegen (waar hij al lang van droomde) in dat subtropische gebied niet strookte met zijn opvattingen, die gebaseerd waren op westerse normen, niet optimaal kon functioneren. Op een brede weg, bedoeld als een autosnelweg, kon men een kameeldrijver ontmoeten maar geen auto’s. Rond de officiële gebouwen, zoals het parlement of het gerechtshof werden waterbassins voorzien die, bij gebrek aan voldoende regen, gevoed dienden te worden uit de nabijgelegen rivier. De ramen van het reusachtige administratiegebouw waren afgedekt met betonnen zonweringen om het felle licht buiten te houden. Maar dat had voor gevolg dat de meeste kantoren bij dag elektrisch dienden verlicht te worden. En zo waren er nog tal van anomalieën. Maar goed, de nieuwe stad breidde zich uit en bood onderdak aan miljoenen nieuwe bewoners. Vandaag stelt men vast dat de inheemse bevolking de modelstad naar haar hand heeft gezet en in nog weinig te onderscheiden valt van de woontoestanden in andere Indiase steden.

Meubelsmokkel

Een ander probleem is dat veel van het specifieke meubilair dat door Le Corbusier werd ontworpen werd weggehaald of gestolen, en al jaren verhuisde het naar de internationale kunsthandel waar er enorme sommen voor betaald worden. Een zetel, afkomstig van het gerechtshof ging in New York van de hand voor meer dan 10.000 euro en zelfs een putdeksel (stel u voor) vond in Londen een koper voor meer dan 20.000 euro.

In Chandigarh wordt men er zich stilaan van bewust dat die kunstzwendel dient gestopt te worden en ijvert men al jaren om Chandigarh op de lijst van werelderfgoed te krijgen maar de UNESCO nam tot dusver geen beslissing dienaangaande. Niet dat Frankrijk direct bij de zaak betrokken zou zijn maar de falende houding van de UNESCO die haar zetel in Parijs heeft is toch een min of meer Franse aangelegenheid en komt François Hollande slecht uit wanneer het onderwerp ter sprake zou komen en dat is niet uitgesloten. Maar ook de Indiase regering zit in nauwe schoentjes want er werd tot nu toe weinig of niets gedaan om die smokkel tegen te gaan. Stof genoeg om bilaterale gesprekken te voeren.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content