Jeroen Zuallaert

Laat Poetin zijn Sotsji-feestje van 37 miljard alleen vieren

Sotsji-gangers die met hun aanwezigheid een verschil denken te maken, dwalen, zegt Knack-redacteur Jeroen Zuallaert. ‘Laat Poetin handen schudden met een of andere lullige minister van Sport, een onbeduidende staatssecretaris, of desnoods een GAS-ambtenaar. Maar alstublieft, geen hoogwaardigheidsbekleders.’

Stelt u zich even de volgende situatie voor: uw buur geeft een feestje. Niet zomaar een feestje: een heus zeventiendaags après-ski bacchanaal. Met een legioen obers, ongeveer drieduizend artiesten, een zwembad vol kaviaar en een kanaal champagne. En enkele bataljons bewakingsagenten, om de gemoedelijke sfeer te garanderen. Om het feest te organiseren heeft uw buur een vleugel van zijn bouwvallig herenhuis volledig laten renoveren door illegale arbeidskrachten, die hij weigert correct te betalen. Architecten en bouwheren drukken schaamteloos geld achterover, maar daar bekommert uw buur zich niet om: zijn werken worden toch gesubsidieerd door vadertje Staat. Pottenkijkers die beleefd naar zijn bouwvergunning vroegen, werden eerst genegeerd, dan afgesnauwd en vervolgens het land uitgegooid. En homoseksuelen zijn welkom, op voorwaarde dat ze hun ‘gedrag’ veroordelen.

Zou u werkelijk overwegen naar zo’n feestje te gaan?

Dat is de keuze waar zowat elke Westerse leider de voorbije maanden voor stond. Aanstaande vrijdag begint in het Russische Sotsji de 22e winterolympiade. De thuisblijvers kunnen argumenteren dat ze geen deel willen nemen aan een megalomaan, geldverslindend project van een president die je met enige zin voor understatement ‘autocratisch’ kan noemen. De Sotsji-gangers kunnen argumenteren dat ze enkel door ter plekke te gaan de mensenrechten op de agenda kunnen plaatsen.

Sotsji-gangers die met hun aanwezigheid een verschil denken te maken, dwalen. Het is Vladimir Poetin menens met zijn feestje. Zelfs naar Russische normen is de regie uitzonderlijk strak. Kritische journalisten worden geweerd. Betogen in Sotsji is verboden. Eventuele protesten – en die worden zeker niet aangemoedigd – worden beperkt tot een afgemeten zone, ongeveer vijftien kilometer buiten Sotsji. In het Rusland van Poetin is elk initiatief dat niet vanuit de staat vertrekt per definitie verdacht. Politieke oppositie – voor zover die nog bestaat – wordt uit elkaar geranseld en waar nodig opgesloten. Niet-gouvernementele organisaties worden gecriminaliseerd en opgedoekt. Homoseksualiteit is abnormaal in het Rusland van vandaag, en wie het tegendeel beweert is strafbaar.

Laat Poetin in Sotsji handen schudden met een lullige minister van Sport of desnoods een GAS-ambtenaar, maar niet met een hoogwaardigheidsbekleder

De meeste westerse leiders hebben al aangekondigd hun kat te sturen. Angela Merkel, François Hollande, David Cameron, Barack Obama: ze noemen het officieel geen boycot, maar ze hebben wel allemaal wat beters te doen. Enkel Nederland rukt met toeters en bellen uit: zowel koning Willem-Alexander als de premier Mark Rutte zullen er met alle egards ontvangen worden. Rutte heeft beloofd erheen te gaan om er de mensenrechten te gaan verdedigen.

Want daar is het elke autocraat ter wereld eigenlijk om te doen: zelfbevestiging. Gezien worden met de groten der Aarde. Handje schudden met Merkel, op de foto met José Barroso, een selfie met Obama: daarvoor telt Poetin vlot 37 miljard euro neer. Rutte mag de mensenrechten zo virulent verdedigen als hij wil, maar in de geschiedenisboeken zal hij voor altijd op dezelfde tribune als Vladimir Poetin zitten applaudiseren, het kopstuk van een systeem dat nepotisme tot een regeringsvorm heeft verheven.

Van tandeloze internationale sportorganisaties als het Internationaal Olympisch Comité hoeven we geen signaal te verwachten. Laat de bobsleeërs, langlaufers en langebaanschaatsers dus aanrukken. En als er dan toch iemand moet gaan, vaardig dan een nobody af om de champagne op te drinken. Laat Poetin handen schudden met een of andere lullige minister van Sport, een onbeduidende staatssecretaris, of desnoods een GAS-ambtenaar. Maar alstublieft, geen hoogwaardigheidsbekleders. De autocraat zal zijn feestje van 37 miljard krijgen, maar zijn gasten kunnen het nog altijd laten afweten. Niemand fuift graag alleen.

Partner Content