Wided Bouchrika

Keep calm and carry on: Londen doet niet mee aan oorlogsretoriek

Wided Bouchrika Freelancejournaliste

Voor Londenaar Wided Bouchrika is het hoog tijd om échte oplossingen te bedenken voor het terreurprobleem. ‘Theresa May is blijkbaar vergeten dat het Verenigd Koninkrijk voor miljarden wapens verkoopt aan Saoedi-Arabië, dat op zijn beurt IS heeft gesteund.’

Het Verenigd Koninkrijk werd door de derde terroristische aanslag in drie maanden tijd getroffen. Maar hoe lang zullen we de daders nog als terroristen blijven benoemen en in de kaart van Islamitische Staat (IS) en politici spelen?

Na Westminster op 22 maart en Manchester 22 mei, volgden London Bridge en Borough Market waarbij op een zomerse zaterdagavond drie mannen zeven dodelijke slachtoffers en meer dan 40 gewonden maakten.

Het incident vond plaats om 22.08 uur (23.08 uur Belgische tijd). Acht minuten na de eerste oproep had de Londense politie de daders al uitgeschakeld. Schitterend werk, dat moet je hen nageven. Maar dan vraag je je toch af waarom media zoals de BBC twee uur na de feiten een live-verslag vullen met speculaties in plaats van feiten.

Feiten zoals wie de daders waren, wat hun motief was, of ze deel van een netwerk waren, waarom de inlichtingendiensten hier niet van afwisten, of het teruggekeerde Syriëstrijders betrof. Media moeten ook vragen beantwoorden: hoe we dit kunnen voorkomen in de toekomst, of er betere samenwerking tussen internationale inlichtingendiensten nodig is, waarom teruggekeerde strijders niet beter opgevolgd worden of niet begeleid worden.

Keep calm and carry on: Londen doet niet mee aan oorlogsretoriek.

Politiek gewin

De reacties op de aanslag waren wat we intussen gewend zijn. De solidariteit van mensen die hun huizen openstellen, taxichauffeurs die gratis ritten aanbieden en de burgemeester van Londen, Sadiq Khan, die nogmaals herhaalt dat we ons niet zullen laten kisten door het terrorisme.

Zo’n uitsprak verliest volgens mij echter al zijn betekenis als we doorgaan met het bestempelen van de laffe, trieste daders als terroristen. Want is dat – in combinatie met de sensationele berichtgeving – niet net wat waarde geeft aan hun daden? Wat het mogelijk maakt voor IS om willekeurige acties van ontspoorde mannen te claimen – en wie geeft er in godsnaam nog om IS?

Is het ook niet dat wat het mogelijk maakt voor wereldleiders als de Amerikaanse president Donald Trump en onze Britse premier Theresa May om hun eigen politieke agenda naar voor te schuiven?

140 tekens op Twitter lijkt weinig, maar als ze benut worden door Trump zijn het er mijns inziens al te veel. Hij gebruikte het incident meteen om 1) zijn inreisverbod gericht tegen islamitische landen terug op te rakelen, 2) de Amerikaanse wapenwetten erbij te betrekken, 3) Khans woorden te verdraaien en 4) ‘God bless’ te schreeuwen (in all caps) – ironisch genoeg niet zo verschillend van een Allahu Akbar.

May is vergeten dat ze zelf zes jaar minister van Binnenlandse Zaken was en dus de verantwoordelijkheid droeg die ze nu ongeneerd op het volk afschuift.

De hypocrisie van May

Maar goed, we zijn het er doorgaans over eens dat Trump populistische onzin uitkraamt. De prijs voor grootste hypocriet ging in de nasleep van de meest recente aanslag dan weer naar May. De campagnes in de aanloop naar de verkiezingen van donderdag 8 juni zouden worden stopgezet. Toch is de premier erin geslaagd meteen een standpunt van de Conservatieven in haar speech na de aanslag te glippen: surveillance moet worden opgekrikt. Eyes on the prize, blijkbaar.

Maar het was haar uitspraak over hoe ‘we te tolerant zijn geweest voor extremisme in ons land’ en de bijbehorende oproep aan de bevolking om te helpen dat extremisme te verdrijven, waardoor ze pas echt die titel van hypocriet verdiende.

Ten eerste lijkt May even te vergeten dat ze zelf zes jaar minister van Binnenlandse Zaken was en die verantwoordelijkheid droeg die ze nu ongeneerd op het volk afschuift. Ten tweede verkoopt het Verenigd Koninkrijk voor miljarden ponden wapens aan Saoedi-Arabië: een land met een wetgeving die bij de hedendaagse terreur aanleunt, dat Jemen terroriseert, maar vooral dat IS zou bewapenen of bewapend hebben.

Het terreurprobleem wordt in stand gehouden zolang het politieke macht oplevert en geld in het laatje brengt.

Tijd voor echte oplossingen

Het terreurprobleem wordt in stand gehouden zolang het politieke macht oplevert en geld in het laatje brengt. We hebben geen controle over auto’s en messen in verkeerde handen. Toch blijven we aan symptoombestrijding doen en dweilen we met de kraan open. Wordt het geen tijd om na te denken over echte oplossingen? Zoals het bieden van toegankelijk onderwijs, een betere leefomgeving, kortom een toekomstperspectief voor jongeren? Of zijn we vergeten hoe de Arabische Lente zeven jaar geleden begon en uitmondde in de oorlogen van vandaag?

Wanneer leiders in de nasleep van de zoveelste aanslag de oorlogsretoriek aanhouden die ons hier in de eerste plaats bracht, wanneer zij schaamteloos een tragedie in hun voordeel trachten om te buigen in plaats van oplossingen aan te reiken, zal de Londenaar zijn pint pakken en rustig wegwandelen. De onzin de rug toekeren. We keep calm and carry on.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content