Twee weken reist Véronique Goossens door Ethiopië, een land dat heel wat weg heeft van België. Ze ziet een land in volle transitie, waar hoop en trots heerst. Dagelijks brengt ze verslag uit op Knack.be.
Het veiligste ontbijt in Ethiopië lijkt me toast met marmelade. De koffie slurpt bijzonder lekker weg . Ethiopische boeren, zo’n 80 procent van de bevolking, zijn echte connaisseurs van koffieteelt, met de koffieboon als hun belangrijkste oogst. Maar het land zit in volle verandering en dat brengt verrassende teelten met zich mee. Zo hebben de Belgische Jonagold en Golden Delicious er hun intrede gedaan. Nota bene op een plaats waar velen nog nooit een appel geproefd hadden.
Dat zit zo. De Universiteit van Leuven en van Mekele hebben ruim tien jaar geleden de handen in elkaar geslagen om een regio in de noordelijke provincie Tigray vruchtbaarder te maken. Er worden dammen en irrigatiesystemen gebouwd, want de regen verdampt of verdwijnt onmiddellijk diep in de grond. Er wordt net zoals een halve eeuw geleden in België gezocht naar verbeteringen van de teelt, naar bodemopwaardering enzovoort.
Kortom, de grond van de boeren moet veel meer gaan opbrengen. Het is een groots project waarin onrechtstreeks ook ‘Ondernemers voor Ondernemers’ participeert. Dat is een netwerk van Belgische bedrijven die ondernemers in het Zuiden willen steunen, op een duurzame manier. Landbouwers zijn uiteraard ook ondernemers. In Ethiopië hebben ze de pech dat het er niet zo vaak regent en bovendien kan die regenval fors tegenvallen. Als je er voor kan zorgen dat je elke druppel uit de hemel maximaal kan bewaren en inzetten, dan heb je een enorme impact op het leven van die mensen.
Een van de onderdelen in dat project is het opzetten van appelteelt. Wij – de reizigers in het spoor van ‘Ondernemers voor Ondernemers’ – hebben de vermenigvuldiging gezien van die bomen. Een kritische vraag van de toehoorders luidde waarom in Noord-Ethiopië in hemelsnaam appels worden verbouwd, want je moet daar als boer nog vanaf geraken ook. Onze reisgids Karel Claes, in een vorig leven directeur van Artsen zonder Grenzen, trekt een parallel met België: ‘Het is net zoals de mango die bij ons zo populair is geworden. Aanvankelijk was de appel hier een luxeproduct dat expats gretig aten. Dat deden ze op zo’n smakelijke manier, dat ook de Ethiopiërs gewonnen raakten voor de Belgische appel.’
Mijn gezelschap in Ethiopië bestaat uit ondernemers, gepensioneerde notarissen, leraressen op rust, ingenieurs, vrijwilligers van ‘Ondernemers voor Ondernemers’. Een bijzonder avontuurlijke bende. Ik ben bij momenten zelfs diep onder de indruk. Ik vraag me eerlijk gezegd af of zo’n hobbelende reis, met alle ongemakken zoals ontbrekende toiletten, lunches op harde keien en met vliegen nabij de lippen mij op die leeftijd nog zou bevallen. Hoewel ik uit ervaring weet dat je de mooiste, authentiekste dingen meemaakt in exotische landen als je het comfort achterwege laat. De schoonheid die we onderweg tegenkomen is echt overweldigend.
Tijdens de busritten hangt iedereen aan de lippen van Karel Claes. Hij heeft reeds een boeiend leven achter de rug. Vandaag is hij onder meer fondsenwerver voor een 20-tal NGO’s. ‘Ik heb u de waarheid verteld en niets dan de waarheid over hoe niet-gouvernementele organisaties aan hun geld geraken’, zo besluit hij zijn betoog over Noord-Zuid-hulp. Er gaat een rilling door de bus. Als u het Magazine Trends, de businesszus van Knack, leest op 14 november, dan weet u wat hij ons vertelde.
Véronique Goossens in Ethiopië
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier