Ebolageval in VS: één leugen en vier blunders

Werknemers van de voedselbank brengen pakketten naar het appartement waar de huisgenoten van de ebolapatiënt opgesloten blijven © Reuters
Rudi Rotthier

Bij de respons op het ebolageval in Dallas, Texas, werden een serie fouten gemaakt die het risico op verspreiding vergroten. Aan de serie blunders wordt er volgens nieuwszender CNN nog een toegevoegd. De ordediensten hebben de vuile lakens, handdoeken en kleren van de zieke gewoon achtergelaten in het appartement waar hij woonde, en waar vier huisgenoten nog altijd moeten blijven.

Het begon met een leugen.

De 42-jarige Thomas Eric Duncan, chauffeur voor een koeriersbedrijf in Monrovia, Liberia, vulde op 19 september, voor zijn vertrek op de Brussels Airlines-vlucht naar Brussel, een vragenlijst in. Op de vraag of iemand in zijn omgeving ebola had, antwoordde hij ontkennend. Nochtans, enkele dagen eerder had hij volgens de Liberiaanse viceminister van Gezondheid een familielid in een kruiwagen naar een ziekenhuis gebracht.

We wensen de man een voorspoedig herstel toe, aldus de voorzitter van de luchthavenautoriteit in Monrovia, maar bij zijn terugkeer zal hij vervolgd worden wegens valse verklaringen.

Hij kan ook vervolgd worden wegens illegaal transport van een zieke. Transport van ebolapatiënten mag bij wet alleen door bevoegde diensten gebeuren – transport door onbevoegden zou de verspreiding van de ziekte nog stimuleren.

Vanuit Brussel vloog Duncan naar Dallas, waar hij op 20 september, ogenschijnlijk in goede gezondheid, arriveerde en opgenomen werd in het huis van Louise. Louise is een vriendin, met wie Duncan een kind heeft.

Blunder nummer 1

Op 24 september werd Duncan ziek, op 26 september was hij zodanig ziek dat hij naar het ziekenhuis trok, vergezeld van Louise.

Hijzelf zei bij de intake dat hij uit Afrika kwam. Louise preciseerde tot twee keer toe, zo zei ze in een telefonisch interview met Anderson Cooper van nieuwszender CNN, dat hij net uit Liberia was gekomen. Liberia is het land dat het zwaarste door de ebolacrisis is getroffen. De verpleegster die het intakegesprek deed, noteerde het en gaf het door. Maar, zo bekende het ziekenhuis, de communicatie was niet helemaal zoals het hoort, en de dokter die uiteindelijk Duncan behandelde, heeft diens herkomst misschien niet beseft. De arts schreef hem antibiotica voor en stuurde hem weg.

Blunder nummer 2

Op 28 september was Duncan zo ziek dat een ziekenwagen werd gebeld, en hij in de spoedopname onder quarantaine werd gesteld. Op dat moment hadden de dokters een ernstig vermoeden van ebola, ze lieten een test uitvoeren om ebola vast te stellen, maar toch lieten ze de ziekenwagen nog twee dagen zonder speciale maatregelen functioneren. Sinds het officieel om ebola gaat, is de ambulance uit dienst genomen.

Blunder nummer 3 (en bis)

Op 30 september namen de Centers of Disease Control and Prevention (CDC) de zaak in handen. CDC heeft de gespecialiseerde kennis en het personeel om afdoende op te treden.

Maar de communicatie verliep niet perfect, en de uitvoering evenmin.

Thomas Frieden, de directeur van CDC, zei tijdens de eerste persconferentie dat er tijdens de vluchten 0 risico was voor medepassagiers, maar dat daarentegen iedereen die na het uitbreken van de ziekte met de man in contact geweest was zou gevolgd worden.

Als er geen enkel risico was op de vluchten, waarom wordt er dan intussen contat genomen met de passagiers die op de Amerikaanse vluchten van Duncan zaten?

En de mensen die met hem in contact gestaan hadden, nadat hij ziek werd, werden eerst op 12 tot 18 becijferd. Twee dagen later blijkt het om ‘potentieel 100’ te gaan, waarbij de eerste 12 tot 18 “direct contact” met de zieke hadden en de andere 82 “direct of potentieel contact”. Al deze mensen zullen gedurende 21 dagen na het contact gevolgd worden (de ziekte heeft 2 tot 21 dagen nodig om door te breken).

Blunder nummer 4

Terug naar het gesprek van Anderson Cooper met Louise, de vrouw in wier bed Duncan sliep tot hij in quarantaine werd geplaatst. CDC heeft haar opgedragen om samen met een kind en twee volwassen neven binnen te blijven, en geen contact te hebben met de buitenwereld, tot ze zeker zijn dat ze niet ziek zijn. Louise neemt om het uur de temperatuur bij haarzelf en haar jongere huisgenoten, en tot dusver is geen van hen ziek.

Maar intussen heeft CDC het huis niet gereinigd. De vuile lakens waarin Duncan ziek was, liggen nog altijd op haar bed. De handdoeken waarin hij ziek werd, heeft ze, omdat ze niet goed wist wat te doen, in plastic tassen opgeborgen. Ze had gedacht, aldus Cooper, dat CDC zich hier onmiddellijk over zou ontfermd hebben. Dagen na de diagnose was dat nog altijd niet gebeurd. “Ze bidt veel”, aldus Cooper

David Lakey, hoofd van de gezondheidsdiensten in Texas, gaf op een nieuwe persconferentie van CDC, toe dat de vier allang in een nieuw appartement hadden ondergebracht moeten zijn, en dat het oude had moeten ontsmet worden. Maar we stuiten op “enige aarzeling”, zo noemde hij het, bij de hulpverleners. “Maar we hebben nu een reinigingsbedrijf gevonden”. Een nieuw appartement is er nog niet. Intussen wordt er wel voedsel geleverd voor de vier.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content