Ludo Bekkers

De Power 100 van de kunst neemt stilaan afscheid

Ludo Bekkers Kunst- en fotografierecensent

Het Britse museumlandschap zal de komende jaren substantieel vernieuwd worden. Het is afwachten wie de jonge honden zullen zijn die de kar gaan trekken.

Het gezaghebbende Britse kunstmagazine Art Review kiest jaarlijks de Power 100. Dat zijn de honderd meest invloedrijke figuren in de hedendaagse internationale kunstwereld. Kunstenaars, galeriehouders, curatoren en museumdirecteuren komen daarvoor in aanmerking. Dit jaar werd de machtigste man sir Nicholas Serota (1946), de directeur van de Tate-musea in Londen, St. Ives en Liverpool die vorig jaar samen zowat 7 miljoen bezoekers noteerden. Serota is sedert 1988 verbonden aan het Tate dat hij gestadig uitbreidde met als hoogtepunt de oprichting van het Tate Modern in 2000 dat meteen als een magneet werkte op internationale kunstliefhebbers die het museum als het Mekka van de actuele kunst zagen. Velen kwamen naar Londen alleen maar om het Tate Modern met zijn voorbeeldige collectie hedendaagse kunst te bezoeken. Serota kon die reputatie in stand houden omdat hij op een inventieve manier en via privépersonen en instellingen zijn budget dermate wist uit te breiden dat hij unieke kunstwerken kon aankopen die voor andere musea in het buitenland onbereikbaar bleven. Maar wil hij nog lang verder want hij heeft al discreet laten verstaan dat hij er aan denkt, binnen afzienbare tijd, met pensioen te gaan. Er wordt gespeculeerd op 2016 omdat dan de nieuwe vleugel van het Tate Modern in gebruik wordt genomen en dan zijn vooropgestelde persoonlijke missie volbracht zal zijn.

Maar niet alleen de Tate-musea zullen van directie wisselen, het Britse museumlandschap zal de komende jaren substantieel vernieuwd worden. Nicholas Penny, het hoofd van de National Gallery kondigde niet zo lang geleden zijn vertrek aan, volgend jaar. Hij is nu 64 en zes jaar lang beheerde hij de belangrijkste kunstverzameling in Europa. Als een van de meest briljante kunsthistorici van het moment en kenner bij uitstek van de renaissance wil hij tijd maken voor publicaties. Onder zijn leiding toonde de National Gallery spraakmakende exposities o.m. over Leonardo da Vinci of Schilders aan het hof van Milaan. Hij wist ook werken van Titiaan voor het museum te verwerven en stimuleerde het academisch onderzoek.

Rond dezelfde tijd liet ook Sandy Nairne, hoofd van de nabijgelegen National Portrait Gallery, weten dat ook hij volgend jaar, in 2015, zijn bureau zal opruimen na 12 jaar dienst. Onder zijn beheer werden tentoonstellingen gerealiseerd van Lucian Freud en een retrospectieve van de fotografe Annie Leibovitz. Ook hij kan bogen op hoge bezoekerscijfers en verscherpte het profiel van het museum.

British Museum

En dan het British Museum waar Neil MacGregor de scepter zwaait. Hij is gekend om zijn uitgebreid netwerk en talenknobbel en verwierf een internationale reputatie als museum directeur. De uitbreiding van de instelling is voltooid zodat hij in 2016, het jaar dat hij zeventig zal worden, de kroon op zijn werk zal kunnen zetten. MacGregor is ook bij ons bekend als de auteur van het boek “Wereldgeschiedenis in 100 objecten” en hij is nu in gesprek met de BBC voor een nieuwe reeks van Kenneth Clarks beroemde televisieprogramma’s “Civilisation”. Het is nu afwachten wie de jonge honden zullen zijn die de Britse museumkar gaan trekken.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content