‘De oplossing voor de vluchtelingencrisis? Drie woorden: laat ze werken’

Asielzoekers © belga
Simon Demeulemeester

Europa kan en moet beter doen inzake de vluchtelingencrisis, schrijft het toonaangevende Britse zakenblad The Economist. ‘Niet enkel om morele redenen, maar ook om opportunistische. Wie woestijn en stormende zeeën trotseert, is wellicht geen luilak.’

Het toonaangevende Britse zakenblad The Economist schrijft dat Europa een beter asielbeleid kan en moet voeren. Het haalt daarvoor twee argumenten aan. Enerzijds is Europa een van rijkste en rustigste plaatsen in de wereld. ‘Alle EU-lidstaten aanvaarden dat zij een plicht hebben om een veilige haven te bieden aan wie ‘goede’ redenen heeft om te vrezen voor vervolging.’ Dat is het geval voor wie op de vlucht is voor Islamitische Staat, aldus The Economist.

Asielcentrum Heidenau, Duitsland
Asielcentrum Heidenau, Duitsland © Reuters

Maar er is nog een belangrijker argument dan het morele, stipt het zakenblad aan. ‘De arbeidskrachten in Europa verouderen snel en zullen binnen afzienbare tijd afnemen. De Europese landen hebben hun onderdanen opgezadeld met grote schulden, en ze zijn van plan die in de nek van de komende generaties te dumpen. Dat wordt moeilijker als die komende generaties kleiner worden.’

En daar kunnen asielzoekers en vluchtelingen de Europeanen helpen, aldus het blad. ‘Afrikanen en Arabieren zijn jong. Europa kan wat van hun vitaliteit lenen, maar enkel als Europese overheden alle vormen van migratie zinvoller gaan aanpakken. Dat zal politiek moeilijk zijn en heeft ook hervormingen van de arbeidsmarkt nodig.’

‘Syrië is een hellegat, Albanië is dat niet.’

The Economist zegt dat de screening van asielaanvragers stevig moet zijn, maar ook genereus. ‘Syrië is een hellegat, Albanië is dat niet.’

‘Mensen die woestijnen en stormende zeeën trotseren, zijn wellicht geen luilakken’

‘Mensen die woestijnen en stormende zeeën trotseren, zijn wellicht geen luilakken. Meer zelfs: uit onderzoek blijkt dat migranten wereldwijd meer eigen zaken oprichten dan autochtonen; dat ze minder zware criminele feiten plegen en dat ze netto bijdragen aan de publieke zaak.’

Sceptici vrezen de culturele impact van migratie, en er is natuurlijk de vrees voor islamistisch terrorisme, werpt The Economist op. ‘Niet iedereen die daarvoor waarschuwt, is onverdraagzaam. Het staat buiten kijf dat we jihadisme moeten monitoren. Maar het antwoord op de bredere vraag – Hoe kan Europa asielzoekers beter opnemen? – valt samen te vatten in drie woorden: laat ze werken.’

Die formule werkt in Londen, New York en Vancouver, weet The Economist. ‘Werk houdt jonge mannen uit de problemen. Op de werkvloer leren migranten en autochtonen elkaar kennen, net als elkaars gebruiken. Net daarom is een lui beleid zo gevaarlijk, gaande van de Britse restricties om asielzoekers te laten werken tot de rigide Zweedse arbeidswetten die het onvoordelig maken om niet-opgeleiden aan te nemen.’

‘Laat ze binnen, en laat ze verdienen’

The Economist pleit dus voor flexibelere arbeidsmarkten, die ‘de vluchtelingencrisis in een opportuniteit kunnen ombuigen – net zoals Amerika deed met de aanhoudende golven van vluchtelingen in de 20e eeuw, waaronder veel uit Europa. Laat ze binnen, en laat ze verdienen.’

Partner Content