De naam Bahrein betekent letterlijk twee zeeën in het Arabisch. En dat is het eiland ook, verdeeld tussen twee stromingen binnen de islam. Die verdeeldheid bemoeilijkt de zo al gefnuikte Arabische Lente in het land.
Het land, dat behoort tot de Arabische liga en door haar geopolitieke ligging een belangrijke bondgenoot van de Verenigde Staten is, wordt verscheurd door een vete tussen de soennitische monarchie en de verarmde Bahreinse sjiieten.
Op donderdag was het precies twee jaar geleden dat protest uitbrak tegen de regering, naar aanleiding van de Arabische Lente in Tunesië en Egypte. De protesten die toen in 2011 op het Parelplein in de hoofdstad Manama plaatsvonden, werden bloedig terneergeslagen met de hulp van troepen uit Saoedi-Arabië.
Het geweld is nooit echt gestopt en flakkerde op naar aanleiding van de verjaardag. De 16-jarige Ali Ahmed Ibrahim al-Jazeeri en politieagent Mohammed Asif kwamen om bij de protesten in Diya, een dorp dicht bij Manama. Tientallen anderen zouden gewond zijn.
Koning noemt conflict terrorisme De oppositie in Bahrein roept niet op tot een revolutie of het omverwerpen van de monarchie, maar wel tot politieke hervormingen: een bevoegd parlement, een grondwettelijke monarchie en een einde aan het geknoei met kiesdistricten dat de arme Bahreinse sjiitische minderheid het kiesrecht heeft ontnomen, zo schrijft de Amerikaanse kwaliteitskrant The New York Times. Vrijheid en democratie, daar draait het om.
“Sjiieten zijn armer, wonen in de dorpjes die niet worden onderhouden, ze vinden moeilijk banen en leven vooral van visverkoop en kleine winkeltjes. Ze willen hervormingen opdat het leven voor hen beter wordt. De koning heeft daar geen oog voor en noemt het conflict zelfs terroristische acties die geleid worden van buitenaf”, verklaart Roeland van der Helm op de Nederlandse omroep NOS. Hij woont en werk in Bahrein.
‘Geen hond die in de gesprekken gelooft’ Die uitgesproken kritiek op de koninklijke familie en de regering zorgde er ook al voor dat Nabeel Rajab, voorzitter van het Bahreins Centrum voor Mensenrechten (BCHR) vorig jaar veroordeeld werd tot drie jaar celstraf. Ook dokters en leraars worden gearresteerd. “Hoe langer en hoe meer politieke activisten worden gearresteerd, des te moeilijker hervormingen kunnen worden doorgevoerd”, luidt het in de New York Times. Er is al een nieuwe nationale dialoog opgestart tussen oppositieleiders en leden van pro-regeringsgroepen.
Maar is een dialoog mogelijk? De Bahreinse minister van Informatie Nabeel Al Hamer hoopt van wel, want het volk vraagt hervormingen. Midden-Oostenwatcher Inge Vrancken nuanceert dat op Radio 1. “Geen hond die in de gesprekken gelooft. De regering neemt niet rechtstreeks deel aan de onderhandelingen en dat frustreert de oppositiepartijen mateloos.” De oppositie wil onderhandelen met het regime over het probleem, niet met regeringsgezinde troepen. (CV)
