B-Fast is eindelijk in Gorkha: ‘We hopen dat Murphy stilaan moe wordt’

B-Fast in Nepal © Belga Image

Het Belgische noodhulpteam van B-Fast is aangekomen in het Nepalese Gorkha, maar is nog steeds niet in actie kunnen schieten.

Nood aan zoek- en reddingswerk in de buurt van het basiskamp is er niet, dus het is wachten tot de weersomstandigheden voldoende verbeteren om per helikopter de situatie te gaan opmeten in de laatste afgelegen dorpen in de regio. Dat meldt persagentschap Belga.

Doel is om donderdagnamiddag met een klein groepje per helikopter te vertrekken naar vijf afgelegen dorpen die via de weg niet meer bereikbaar zijn. Mogelijk zouden daar toch nog zoek- en reddingsacties nodig kunnen zijn. ‘Na de verkenning kunnen we een verder actieplan opstellen’, aldus teamleider Gilles Du Bois D’Aische na urenlang vergaderen met de lokale autoriteiten. ‘We hopen dus dat het weer zo snel mogelijk verbetert.’

Obstakels

De mist is het laatste in een lange rij obstakels voor B-Fast. Landen in Nepal kon maandag niet want het vliegveld was vol. Vertrekken dinsdag werd uitgesteld want opnieuw te veel vliegtuigen. Reddingsacties starten in de hoofdstad had woensdag geen zin meer want in Kathmandu komen enkel nog dode lichamen boven. Met de helikopter op verkenning vertrekken donderdag lukte niet meteen want het was te mistig.

Combineer dat met vertraging bij gebrek aan landingsclearance tijdens de heenreis, twee bandenwissels en een oververhitte motor op weg naar Gorkha, plus lokale autoriteiten die er soms hun eigen ideeën op na houden, en je krijgt een idee van de hindernissen die de Belgische reddingswerkers van B-Fast al ondervonden op weg naar Gorkha, waar ze donderdag alsnog aan de slag hopen te gaan.

‘We hopen dat Murphy stilaan moe wordt”, lacht ervaren B-Faster Karel Van den Eynde wat groen. “Het gaat altijd traag en moeizaam, maar hier duurt het toch wel erg lang”, valt collega Marc Bogaert hem bij. Hij geeft toe dat het stilaan moeilijker wordt om de moed hoog te houden, nu er al vijf volle dagen verstreken zijn sinds de aardbeving.

Of er nog mensen levend onder het puin liggen, valt te betwijfelen. ‘De vraag stellen, is ze beantwoorden’, zucht teamleider Du Bois D’Aische.

Hij probeerde de voorbije dagen hemel en aarde te bewegen om zijn team zo snel mogelijk in te zetten waar nodig, maar botste telkens op nieuwe barrières. Terend op weinig slaap en de vaste wil om te kunnen helpen waar nodig, blijft de teamleiding rondbellen, onderhandelen, vergaderen, plannen en vooral bijsturen. (Belga)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content