Voor wie het nog niet wist: Kris Peeters is de echte baas van CD&V

De eedaflegging van Koen Geens als minister van Financiën is een duidelijk signaal dat Kris Peeters voor zichzelf de keuze gemaakt heeft over zijn rol in de CD&V en de functie die hij wil opnemen na de verkiezingen van 2014.

5 maart 2013 gaat bij de redacties in ons land de geschiedenis in als een uitzonderlijke nieuwsdag met in de hoofdrollen Ducko Sickinghe, Steven Vanackere, Rik De Saedeleer, Koen Geens, Hugo Chavez en (toch ook een heel klein beetje) Pieter De Crem. 5 maart 2013 is ook de dag van de gewijzigde machtsverhoudingen binnen CD&V. Voor wie er nog aan twijfelde: Vlaams minister-president Kris Peeters deelt de lakens uit in de partij en ACW vliegt een bank achteruit.

Het was Steven Vanackere die eerder al Kris Peeters naar voren schoof als de onbetwiste kopman van CD&V bij de verkiezingen van 2014. Peeters zette zichzelf even later in pole position door te verklaren dat hij in staat is om Bart De Wever te verslaan in het stemhokje. Het vage gerucht dat Peeters werkte aan een overstap van CD&V naar N-VA maakte plaats voor het minder vage gerucht dat hij zich voorbereidt op de overstap van het Vlaamse naar het federale niveau. Niet om vakminister te worden in een volgende regering-Di Rupo, maar om zelf premier te worden.

Peeters zei daarover dat het zijn ambitie is om na de verkiezingen opnieuw een leidende rol op te nemen. ‘Op welk niveau dat wordt, dat zullen we nog wel zien. Daar ben ik nu niet mee bezig.’

Als een toppoliticus zegt dat hij ergens niet mee bezig is, dan bedoelt hij vaak het tegenovergestelde. De eedaflegging van Koen Geens als minister van Financiën is een duidelijk signaal dat Peeters voor zichzelf de keuze gemaakt heeft.

Het waren Wouter Beke, Steven Vanackere en Kris Peeters die samen overlegden over de opvolger van Vanackere. Het was Beke die zijn naam bekendmaakte. Het was Peeters die hem gekozen heeft.

‘Koen Geens is de juiste man op de juiste plaats,’ zei Peeters over zijn voormalige kabinetchef, zijn vertrouweling, zijn persoonlijke vriend.

Niemand had de keuze voor Geens zien aankomen. Na het ontslag van Vanackere deed in de Wetstraat een vrij lang lijstje van ministerabelen de ronde. Zijn naam stond er niet op. Hij kwam ook niet voor tijdens een kleine rondvraag van Knack.be bij politieke journalisten naar wie het volgens hen had moeten worden.

Zowat alle media waren het erover eens dat de nieuwe minister geen ACW’er mocht worden. En toen Beke bekendmaakte dat het Koen Geens werd, duurde het geen uur voor dezelfde media ontdekt hadden dat de nieuwe minister wel degelijk banden heeft met het ACW. Hij is stichtend vennoot in Eubelius, het grootste zakenadvocatenkantoor van het land, dat advies verleent aan ACW en Arco.

Dat leek nog voor zijn eedaflegging een smet op zijn blazoen te werpen. Maar Geens maakte meteen heel duidelijk dat hij niet voor ACW zal fietsen. Eubelius liet weten dat het onmiddellijk een einde maakt aan alle werk voor ACW en Geens neemt ontslag uit zijn functie bij Eubelius.

‘Ik ben geen ACW’er. Ik ben een CD&V’er.’ Zijn eerste woorden als minister lieten aan helderheid niets te wensen over.

Koen Geens wordt dus niet, zoals zijn voorganger, de minister van het ACW. Hij wordt de minister van Kris Peeters. En daarmee gaat het ACW meer dan één bank achteruit. Naar staatssecretaris Servais Verherstraeten zal niet even hard geluisterd worden als naar Steven Vanackere, Inge Vervotte of Yves Leterme. Niet alleen in de regering, maar ook binnen CD&V komt er bijna geruisloos een einde aan de decennialange dominantie van de christelijke arbeidersbeweging.

Van Steven Vanackere is geweten dat hij niet graag minister was in de regering-Di Rupo. Zijn hart ging uit naar het gouverneurschap van West-Vlaanderen, een ambt waaraan hij moest verzaken omdat de CD&V (lees ook ACW) hem nodig had in de regering.

In een interview met Knack op 21 april 2010 zei Koen Geens dat hij nooit minister zou willen worden. ‘Als je zoals ik een beetje aan je vrijheid gehecht bent, moet je je afvragen waarvoor het de moeite waard is om die vrijheid op te geven.’

Gisteren zei hij dat hij geen moment aarzelde toen het hem werd gevraagd. Ook de mensen in zijn omgeving weten dat dit voor hem een droom is die uitkomt.

Wie vandaag niet heel erg graag minister wordt, riskeert zijn hele politieke carrière niet voor een mandaat van 14 maanden in volle verkiezingscampagne. Zelf zei Geens daarover: ‘Ik heb met grote overtuiging gekozen. Dit is geen opoffering van een jaar tot aan de verkiezingen.’

‘De opvolging van Steven Vanackere is een vergiftigd geschenk,’ zei De Morgen-hoofdredacteur Yves Desmet gisteren aan Knack.be. ‘De slimste kandidaten weten dat. Zij bedanken voor de eer. Dat betekent dat enkel de meest ambitieuze kandidaten overblijven.’

Uit het parcours dat Koen Geens heeft afgelegd als kabinetschef en vertrouweling van Kris Peeters, voorzitter van de raad van wijzen van Vlaanderen In Actie, vennoot van het grootste zakenadvocatenkantoor van het land, hoogleraar en kandidaat-rector aan de KU Leuven en bestuurslid bij BNP Paribas, valt af te leiden dat hij zowel slim als ambitieus is.