Vlaamse kermis in Maldegem

Wat is de ideale schaalgrootte van een gemeente? Iedereen bijt er zijn tanden op stuk.

Maldegem Leeft. In het kader van citymarketing moet iedere gemeente, die zichzelf respecteert, tegenwoordig een slogan hebben. Of veel inwoners de slogan kennen, doet er niet toe. Gemeenten willen mee zijn met ‘hun tijd’. Woensdag 6 februari 2013. Eén van de jaarlijkse hoogdagen en afspraken in Maldegem. Maldegem staat op zijn kop.

Het kruim van de veldrijders tekent present voor de parkcross. De traditionele ‘herkansingscross’ voor het Wereldkampioenschap. Net zoals de cross in Otegem de ’tweede zit’ is voor het Belgisch Kampioenschap. Belgisch Kampioen Klaas Vantornout, Niels Albert, Kevin Pauwels, Bart Wellens en uiteraard, naast talrijke andere toppers, kersvers wereldkampioen en de Kannibaal van Baal Sven Nys staan aan de start. Hij showde er voor het eerst zijn nieuwe wereldkampioenentrui. Ook Bart De Wever zou, zonder enige twijfel, zijn handen op elkaar gekregen hebben voor de regenboogtrui. Over regenboogtruien is er de voorbije tijd echter al voldoende gezegd en geschreven. Terug naar Maldegem. Duizenden wielerliefhebbers vergapen zich aan de blinkende mobilhomes, de meest moderne bolides op twee wielen en de piekfijn uitgedoste renners. Een pintje, of toch maar een jenever, in de ene hand, een hapje in de andere hand, de niet te versmaden geur van braadworsten, een gezellige babbel, een onverwachte ontmoeting, te veel decibels uit de boxen, een BV hier en daar,…. Van verzuring geen sprake. Een echte Vlaamse kermis. Meer van dat! Iedereen content!

Of toch niet? Er was toch iets dat de gemoederen beroerde. Koen Loete, burgemeester van Eeklo (de geboortestad van de broers Erik en Roger De Vlaeminck, samen goed voor acht wereldtitels veldrijden bij de elite) en present op de cross in de naburige gemeente, liet die ochtend in Het Laatste Nieuws een ‘fusiebom(metje)’ ontploffen. Enkel gemeenten van 40000 tot 60000 inwoners kunnen op termijn (financieel) overleven. Meteen begon hij de lokale kaart te ‘hertekenen’. Animo bij voorbaat verzekerd. Een aantal politici sprongen meteen op de fusiekar en vonden het geen slecht idee. Anderen fronsten meteen hun politieke wenkbrauwen.
Wat is de ideale schaalgrootte van een gemeente? Iedereen bijt er zijn tanden op stuk.

Eén iets is duidelijk : het fusiedebat kan en mag niet herleid worden tot het aantal inwoners. De materie is veel complexer. Veel vragen verdienen een doordacht antwoord vooraleer men de gemeentegrenzen hertekent. Is het zo dat diensten op een grotere schaal goedkoper kunnen worden aangeboden? Worden diensten efficiënter en effectiever georganiseerd? Klopt het dat grotere lokale overheden een grotere bestuurskracht hebben? Wat betekent ‘bestuurskracht’? Reduceren grotere lokale overheden de verschillen tussen lokale overheden? Zijn grotere lokale overheden beter in planning en economische ontwikkeling? Zorgen fusies voor een betere verdeling van de lasten met minder free rider gedrag tot gevolg? Klopt het dat grotere lokale besturen meer gewicht in de schaal kunnen werpen? Worden ze sneller in politiek Brussel gehoord? Neemt de afstand tussen burger en bestuur daadwerkelijk toe? Neemt de toegankelijkheid van gemeentelijke dienstverlening af als de dienstverlening gecentraliseerd wordt? Gaat de identiteit van lokale gemeenschappen verloren? Wat met de mogelijke nieuwe conflicten tussen het centrum en de rand van de fusiegemeente?

Koen Loete zette in ieder geval het fusiedebat in het Meetjesland op de kaart. Dat niet iedereen hiermee onverdeeld gelukkig was, bleek uit de afwijzende reacties gaande van een njet tot de oproep tot meer samenwerking tussen de gemeenten.

Ondertussen was het startschot gegeven. Materiaalpech zorgde er al vrij snel voor dat zilveren WK-Klaas er de ’tricolore’ brui aan moest geven. Al heel vlug werd het duidelijk dat het een strijd zou worden tussen de drie tenoren Albert, Nys en de vierde van het WK Bart Wellens. De posities wisselden geregeld. Wellens kwam als eerste voorbij, dan weer Nys en ook uittredend wereldkampioen Albert liet zich niet onbetuigd en rukte op om uiteindelijk derde te worden.

Ongetwijfeld zouden ook de politieke posities constant wisselen, mochten de gemeenten aan tafel zitten om het fusievraagstuk aan te snijden. Het zou een getouwtrek van jewelste zijn. Pro’s en contra’s zouden niet uit de lucht zijn. De ene zou supporteren voor het behoud van de eigen gemeente, de andere voor het fusioneren met een kleinere gemeente om zelf de grootste deelgemeente te blijven in de nieuwe fusiegemeente,…

Wie heeft gelijk? Wellicht niemand. Wordt vervolgd. Ondertussen klonk de bel van de laatste ronde. Iedereen keek reikhalzend uit wie straks als eerste uit de laatste bocht zou komen. Het werd uiteindelijk good old Bart Wellens die Sven Nys in de spurt klopte. Deed de onverwachte ochtendlijke dopingcontrole Nys de das om? Ongetwijfeld niet. Ik denk zelfs dat hij in stilte Bart Wellens de overwinning gunde. Maldegem Leeft, kwam opnieuw tot rust. Afspraak op 11 augustus voor het BK tijdrijden of volgend jaar voor de parkcross in ‘Groot Maldegem’. Maldegem leeft immers.