Verlaging kredietwaardigheid België onvermijdelijk

Valt België één of twee sporten op de ladder van de internationale kredietwaardigheid?

Wie gisteren minister van Buitenlandse Zaken Steven Van Ackere bezig hoorde, weet dat er geen twijfel meer kan bestaan: de neerwaartse aanpassing (downgrade) van België is nu heel kort bij en waarschijnlijk informeel al medegedeeld aan bepaalde regeringsleden.

De tweet die eerste minister Yves Leterme kort nadien rondstuurde (“even uitwaaien, zinnen verzetten na een helse veertiendaagse, en voor een week waarin heel wat staat te gebeuren. Cruciale week voor onze welvaart “) hangt hier ook nauw mee samen. Al blijft het natuurlijk wat onbezonnen van Leterme om een dergelijke tweet de wijde wereld in te sturen. Behoorlijk wat mensen schrokken zich een aap toen zijn tweet begon te circuleren. Het zal, bijvoorbeeld, de geldafhalingen bij Dexia niet stelpen, integendeel.

Dat België met een toenemend probleem van kredietwaardigheid worstelt, was vorige week al goed merkbaar op de markten. Spanje liep in de loop van vorige week tegen een downgrade aan en toch namen relatief gezien de rentelasten voor België méér toe dan voor Spanje. De “helse veertiendaagse” waar Leterme het over heeft, kost de belastingsbetaler dus fors geld, een rekening die trouwens dag aan dag oploopt.

De vraag is dus niet langer of die downgrade er komt maar met hoeveel. Gaan we één categorie naar beneden of duikelen we ineens twee treden de trap af? België nam de voorbije weken enorme potentiële schuldvolumes op zich: 35 miljard garantie voor Griekenland, 54 miljard garantie voor Dexia (behoorlijke verliezen onvermijdelijk) en nu de Gemeentelijke Holding (minstens 1 miljard). Bovendien komt er allicht een staatsgarantie voor Arcofin die met derivatenconstructies à la Gemeentelijke Holding aan boord zit. Gaan we nu als belastingsbetaler ook die verliezen moeten dekken?