Valt het doek over Ford Genk?

De Europese Ford-directie heeft een buitengewone ondernemingsraad bijeengeroepen in Genk. Waarom en waarover ze hoogdringend wil praten met de vakbonden, daar wordt in alle talen over gezwegen. Is dit het begin van het einde van Ford Genk?

Een maand nadat de Europese Ford-directie plechtig heeft beloofd dat de nieuwe Mondeo vanaf het najaar 2013 in Genk van de band zal lopen, zorgt de aankondiging van de buitengewone ondernemingsraad voor grote onrust bij de duizenden Ford-medewerkers en hun gezinnen.

Vooral het feit dat er geen agenda is meegedeeld, doet vragen rijzen. Wat heeft de directie te verbergen? Waarom heeft men zowel de vakbondsafgevaardigden als hun secretarissen uitgenodigd? En waarom is er na de ondernemingsraad een ontmoeting gepland met Vlaams minister-president Kris Peeters? Vragen waarop enkel de Ford-directie een antwoord kan geven, maar op het Europese hoofdkantoor in Keulen zwijgt men in alle talen.

De situatie is ernstig maar niet hopeloos

Een en ander laat vermoeden dat het om meer zal gaan dan om een toelichting bij het Europese besparingsplan dat vorige maand werd aangekondigd. Over dat plan is tot nog toe niks uitgelekt. Feit is dat Ford Europe zware verliezen lijdt; door de terugloop van de verkoop in Europa worden minder auto’s gebouwd en ligt de benuttingsgraad van de Ford-fabrieken ver beneden de 85 procent die nodig is om break even te kunnen draaien. De bazen in Amerika zijn not amused over de gang van zaken in Europa en hebben de Europese directie laten weten dat hun geduld op is. Daarmee hebben we al een antwoord op de vraag waarom de Europese directie plots zoveel haast maakt.

Dat ook de vakbondssecretarissen zijn uitgenodigd voor de bijeenkomst van morgen, is een indicatie dat de directie ingrijpende hervormingen zal aankondigen, inclusief ontslagen. Is dat het geval, moet het herstructureringsplan immers voorafgaandelijk worden voorgelegd aan de ondernemingsraad. Zo wil het de wet Renault.

Stel dat de directie een shift wil afschaffen, om de productie terug te schroeven en de rendabiliteit te verhogen, dan kost dat al gauw 1.500 jobs. Volgens een ander scenario wil men de oudere werknemers een gunstige uitstapregeling aanbieden. De gemiddelde leeftijd van de Ford-arbeiders in Genk bedraagt 48 jaar, wat maakt dat heel wat arbeiders voor zo’n regeling in aanmerking komen. Maar kan dat zonder de medewerking van de overheid?

De vakbonden sluiten evenmin uit dat Ford wil onderhandelen over een tijdelijke sluiting van de fabriek – in afwachting van de komst van de nieuwe Mondeo eind 2013. Zij verwijzen naar wat er bij Nedcar in het Nederlandse Born staat te gebeuren. Ook daar wordt de band tijdelijk stilgelegd in afwachting van een nieuw Mini-model in 2014.

Blind of naïef? Met een definitieve sluiting van Ford Genk houden de vakbonden voorlopig geen rekening. De situatie is ernstig maar niet hopeloos, zo is te horen. Feit is dat ook in de andere Ford-fabrieken buitengewone ondernemingsraden zullen doorgaan. Dat kan erop wijzen dat de directie morgen enkel het besparingsplan komt toelichten en dat er geen reden is tot paniek.

May be. Maar dat neemt niet weg dat de verkoop van de Mondeo is geïmplodeerd en dat ook de S-Max en Galaxy minder goed in de markt liggen dan enkele jaren geleden. En wie kan garanderen dat de autoverkoop volgend jaar opnieuw zal aantrekken, en dat er eind 2013 opnieuw vraag zal zijn naar Mondeo? En wat als er ook in 2014 geen vraag zal zijn naar Mondeo?

Het marktsegment van de Mondeo heeft immers zwaar te lijden onder de crisis. Het is geen toeval dat de Duitse constructeurs hun gamma in versneld tempo uitbreiden met kleinere modellen, die goedkoper zijn en minder verbruiken. Dat is wat de markt wil. Dat is het soort modellen dat Ford Genk nodig heeft om op termijn te kunnen overleven.

Hopelijk kan Vlaams minister-president Kris Peeters de Ford-directie hiervan overtuigen. Of is het Ford er enkel nog om te doen een deal te maken met de Vlaamse regering, om een sociaal bloedbad te voorkomen?

Urbain Vandormael